Feria Tertia Majoris Hebdomadæ ~ II. classis

Divinum Officium Monastic - 1963

04-16-2019

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Início
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.

Salmo 3 [0]
3:1 Senhor, porque tantos são os que me atribulam? * Muitos se insurgem contra mim.
3:2 Muitos dizem à minha alma: * não há salvação para ele no seu Deus.
3:3 Vós, porém, Senhor, sois o meu protector, * minha glória e exaltais a minha cabeça.
3:4 Com minha voz ao Senhor clamei: * e Ele me ouviu do seu santo monte.
3:5 Deitei-me para descansar e adormeci: * e levantei-me, pois me acolheu o Senhor.
3:6 Não temerei milhares de pessoas me cercando: * levantai-Vos, ó Senhor, salvai-me, ó Deus meu!
3:7 Porque Vós tendes ferido todos os que sem causa me perseguem: * quebrastes os dentes dos pecadores.
3:8 A salvação é do Senhor: * e sua bênção está sobre seu povo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Nolíte obduráre corda vestra.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Nolíte obduráre corda vestra.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Gloria omittitur
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Invitatório {Antífona do Saltéio do tempo correspondente}
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. Do not harden your heart.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. Do not harden your heart.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
Omite-se Glória
Ant. When you hear the voice of the Lord today * Do not harden your heart.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Pange, lingua, gloriósi
Prœlium certáminis,
Et super Crucis trophǽo
Dic triúmphum nóbilem,
Quáliter Redémptor orbis
Immolátus vícerit.

De paréntis protoplásti
Fraude Factor cóndolens,
Quando pomi noxiális
Morsu in mortem córruit,
Ipse lignum tunc notávit,
Damna ligni ut sólveret.

Hoc opus nostræ salútis
Ordo depopóscerat,
Multifórmis proditóris
Ars ut artem fálleret,
Et medélam ferret inde,
Hostis unde lǽserat.

Quando venit ergo sacri
Plenitúdo témporis,
Missus est ab arce Patris
Natus, orbis Cónditor,
Atque ventre virgináli
Carne amíctus pródiit.

Vagit infans inter arcta
Cónditus præsépia:
Membra pannis involúta
Virgo Mater álligat:
Et manus, pedésque, et crura
Stricta cingit fáscia.

Glória, et honor Deo
Usqueqáque Altíssimo,
Una Patri, Filióque;
Inclyto Paráclito:
Cui laus est et potéstas,
Per ætérna sǽcula.
Amen.
Hino {do Saltéio do tempo correspondente}
Sing, my tongue, the glorious battle
Sing the last, the dread affray;
O'er the cross, the victor's trophy,
Sound the high triumphal lay:
Tell how Christ, the world's Redeemer,
As a victim won the day.

God, his Maker, sorely grieving
That the first-made Adam fell,
When he ate the fruit of sorrow,
Whose reward was death and hell,
Noted then this wood, the ruin
Of the ancient wood to quell.

For the work of our salvation
Needs would have his order so,
And the multiform deceiver's
Art by art would overthrow,
And from thence would bring the med'cine
Whence the insult of the foe.

Wherefore, when the sacred fullness
Of the appointed time was come,
This world's Maker left his Father,
Sent the heav'nly mansion from,
And proceeded, God Incarnate,
Of the Virgin's holy womb.

Weeps the infant in the manger
That in Bethlehem's stable stands;
And his limbs the Virgin Mother
Doth compose in swaddling bands,
Meetly thus in linen folding
Of her God the feet and hands.

To the Trinity be glory
Everlasting, as is meet;
Equal to the Father, equal
To the Son, and Paraclete:
Trinal Unity, whose praises
All created things repeat.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Adiútor * in tribulatiónibus.
Psalmus 45 [1]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adiútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine eius.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio eius, non commovébitur: * adiuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Iacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Iacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos com leituras {Antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. God is our help * in trouble.
Salmo 45 [1]
45:1 O nosso Deus é o nosso refúgio e a nossa força: * o nosso auxílio nas muitas tribulações em que nos encontrávamos.
45:2 Por isso não temeremos, ainda que a terra seja perturbada: * e sejam precipitados os montes para o meio do mar.
45:3 Bradaram e turvaram-se suas águas: * os montes conturbaram-se com sua força.
45:4 A corrente do rio alegra a cidade de Deus: * o Altíssimo santificou o seu tabernáculo.
45:5 Deus está no meio dela, não será tremida: * Deus a ajudará ao raiar da manhã.
45:6 As gentes se conturbaram e os reinos se humilharam: * Ele fez ouvir a sua voz e a terra estremeceu.
45:7 O Senhor dos exércitos está connosco: * o Deus de Jacob é o nosso defensor.
45:8 Vinde e vede as obras do Senhor, as maravilhas que operou sobre a terra: * fazendo cessar as guerras até aos confins do mundo.
45:9 Quebrará o arco e despedaçará as armas: * e queimará no fogo o escudo.
45:10 Parai e reconhecei que eu sou Deus: * hei-de ser exaltado entre as gentes e exaltado sobre terra.
45:11 O Senhor dos exércitos está connosco: * o Deus de Jacob é o nosso defensor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 46 [2]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subiécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Iacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in iúbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adiútor in tribulatiónibus.
Salmo 46 [2]
46:1 Batei palmas todas as gentes: * aclamai a Deus com vozes de alegria.
46:2 Porque o Senhor é excelso e terrível: * Rei supremo sobre toda a terra.
46:3 Submeteu os povos a nós: * e as gentes debaixo dos nossos pés.
46:4 Escolheu-nos para sua herança: * beleza de Jacob que tanto amou.
46:5 Subiu Deus com júbilo: * e o Senhor com a voz da trombeta.
46:6 Cantai ao nosso Deus, cantai: * cantai ao nosso Rei, cantai.
46:7 Deus é o Rei de toda a terra: * cantai sabiamente.
46:8 Deus reinará sobre as gentes: * Deus está sentado no seu santo trono.
46:9 Os príncipes dos povos reuniram-se com o Deus de Abraão: * porque os fortes deuses da terra foram elevadíssimos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. God is our help in trouble.
Ant. Magnus Dóminus * et laudábilis nimis.
Psalmus 47 [3]
47:2 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis * in civitáte Dei nostri, in monte sancto eius.
47:3 Fundátur exsultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas Regis magni.
47:4 Deus in dómibus eius cognoscétur: * cum suscípiet eam.
47:5 Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum.
47:6 Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos.
47:7 Ibi dolóres ut parturiéntis: * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis.
47:9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in ætérnum.
47:10 Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, * in médio templi tui.
47:11 Secúndum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * iustítia plena est déxtera tua.
47:12 Lætétur mons Sion, et exsúltent fíliæ Iudæ: * propter iudícia tua, Dómine.
47:13 Circúmdate Sion, et complectímini eam: * narráte in túrribus eius.
47:14 Pónite corda vestra in virtúte eius: * et distribúite domos eius, ut enarrétis in progénie áltera.
47:15 Quóniam hic est Deus, Deus noster in ætérnum et in sǽculum sǽculi: * ipse reget nos in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Great is the Lord, * and greatly to be praised.
Salmo 47 [3]
47:1 Grande é o Senhor e digníssimo de louvor * na cidade do nosso Deus, no seu santo monte.
47:2 Com júbilo de toda a terra foi fundado o monte de Sião, * a cidade do grande Rei ao lado do aquilão.
47:3 Deus far-se-á conhecer nas suas casas: * quando a defender.
47:4 Porque eis que os reis da terra se coligaram: * e se juntaram num só.
47:5 Eles, quando a viram, admiraram-se, conturbaram-se e afligidos ficaram: * o terror apoderou-se deles.
47:6 Ali sentiram dores como a mulher que dá à luz: * com vento impetuoso quebrareis as naus de Társis.
47:7 Assim como ouvimos, assim vimos na cidade do Senhor dos exércitos, na cidade do nosso Deus: * Deus fundou-a para sempre.
47:8 Recebemos a vossa misericórdia, ó Deus, * no meio de vosso templo.
47:9 Como o vosso nome, ó Deus, também o vosso louvor se estende até aos confins da terra: * a vossa dextra está cheia de justiça.
47:10 Alegre-se o monte de Sião e regozijem-se as filhas de Judá: * devido aos vossos juízos, ó Senhor.
47:11 Dai voltas a Sião e considerai-a ao redor: * contai as suas torres.
47:12 Colocai o vosso coração na sua força: * e contemplai os seus baluartes, para que narreis à geração futura.
47:13 Porque Deus assim é, o nosso Deus para sempre e pelos séculos dos séculos: * Ele nos reinará eternamente.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 48 [4]
48:2 Audíte hæc, omnes gentes: * áuribus percípite omnes, qui habitátis orbem:
48:3 Quique terrígenæ, et fílii hóminum: * simul in unum dives et pauper.
48:4 Os meum loquétur sapiéntiam: * et meditátio cordis mei prudéntiam.
48:5 Inclinábo in parábolam aurem meam: * apériam in psaltério propositiónem meam.
48:6 Cur timébo in die mala? * iníquitas calcánei mei circúmdabit me:
48:7 Qui confídunt in virtúte sua: * et in multitúdine divitiárum suárum gloriántur.
48:8 Frater non rédimit, rédimet homo: * non dabit Deo placatiónem suam.
48:9 Et prétium redemptiónis ánimæ suæ: * et laborábit in ætérnum, et vivet adhuc in finem.
48:11 Non vidébit intéritum, cum víderit sapiéntes moriéntes: * simul insípiens, et stultus períbunt.
48:11 Et relínquent aliénis divítias suas: * et sepúlcra eórum domus illórum in ætérnum.
48:12 Tabernácula eórum in progénie et progénie: * vocavérunt nómina sua in terris suis.
48:13 Et homo, cum in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est iuméntis insipiéntibus, et símilis factus est illis.
48:14 Hæc via illórum scándalum ipsis: * et póstea in ore suo complacébunt.
48:15 Sicut oves in inférno pósiti sunt: * mors depáscet eos.
48:15 Et dominabúntur eórum iusti in matutíno: * et auxílium eórum veteráscet in inférno a glória eórum.
48:16 Verúmtamen Deus rédimet ánimam meam de manu ínferi: * cum accéperit me.
48:17 Ne timúeris, cum dives factus fúerit homo: * et cum multiplicáta fúerit glória domus eius.
48:18 Quóniam cum interíerit, non sumet ómnia: * neque descéndet cum eo glória eius.
48:19 Quia ánima eius in vita ipsíus benedicétur: * confitébitur tibi cum beneféceris ei.
48:20 Introíbit usque in progénies patrum suórum: * et usque in ætérnum non vidébit lumen.
48:21 Homo, cum in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est iuméntis insipiéntibus, et símilis factus est illis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Magnus Dóminus et laudábilis nimis.
Salmo 48 [4]
48:1 Ó todas as gentes ouvi isto: * estai atentas, vós todas que povoais a terra:
48:2 Todas as que nasceram na terra e vós filhos dos homens: * o rico e o pobre juntamente.
48:3 Sabedoria a minha boca proclamará: * e prudência da meditação do meu coração.
48:4 Meu ouvido inclinarei à parábola: * revelarei ao som do saltério a minha preposição.
48:5 Que temerei no mau dia? * Rodear-me-á a iniquidade dos meus passos:
48:6 Eles confiam nas suas forças: * e glorificam-se na multidão das suas riquezas.
48:7 O irmão não resgata, como resgatará o homem: * não dará a Deus a sua expiação.
48:8 Nem o preço da redenção de sua alma: * estará eternamente em labores e viverá, não obstante, até ao fim.
48:9 Ruína não verá, quando os sábios vir morrer: * o parvo e o tolo perecerão igualmente.
48:10 Deixarão aos estranhos as suas riquezas: * e os seus sepulcros serão para sempre as suas habitações.
48:11 Sua morada de geração em geração: * eles que deram os seus nomes às suas terras.
48:12 O homem, em honra constituído, não entendeu: * foi comparado a bestas irracionais e como eles se tornou.
48:13 Este seu proceder é causa da sua ruína: * e, apesar disto, deleitam-se nos seus discursos.
48:14 São postos no inferno como ovelhas: * e serão pasto da morte.
48:15 Os justos terão domínio sobre eles na manhã: * e da sua glória, o auxílio que tiveram será destruído no inferno.
48:16 Deus, porém, resgatará a minha alma do poder do inferno: * quando me receber.
48:17 Não temas quando um homem se enriquecer: * e quando crescer a glória da sua casa.
48:18 Porque, morrendo, nada levará consigo: * nem com ele descerá a sua glória.
48:19 Pois, enquanto vive, será louvada a sua alma: * ele bendizer-Vos-á quando bem lhe fizerdes.
48:20 Entrará na geração de seus pais: * e não verá jamais a luz.
48:21 O homem, constituído em honra, não entendeu: * foi comparado a bestas irracionais e tornou-se semelhante a elas.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Great is the Lord, and greatly to be praised.
Ant. Deus deórum * Dóminus locútus est.
Psalmus 49 [5]
49:1 Deus deórum, Dóminus locútus est: * et vocávit terram,
49:1 A solis ortu usque ad occásum: * ex Sion spécies decóris eius.
49:3 Deus maniféste véniet: * Deus noster et non silébit.
49:3 Ignis in conspéctu eius exardéscet: * et in circúitu eius tempéstas válida.
49:4 Advocábit cælum desúrsum: * et terram discérnere pópulum suum.
49:5 Congregáte illi sanctos eius: * qui órdinant testaméntum eius super sacrifícia.
49:6 Et annuntiábunt cæli iustítiam eius: * quóniam Deus iudex est.
49:7 Audi, pópulus meus, et loquar: Israël, et testificábor tibi: * Deus, Deus tuus ego sum.
49:8 Non in sacrifíciis tuis árguam te: * holocáusta autem tua in conspéctu meo sunt semper.
49:9 Non accípiam de domo tua vítulos: * neque de grégibus tuis hircos.
49:10 Quóniam meæ sunt omnes feræ silvárum: * iuménta in móntibus et boves.
49:11 Cognóvi ómnia volatília cæli: * et pulchritúdo agri mecum est.
49:12 Si esuríero, non dicam tibi: * meus est enim orbis terræ, et plenitúdo eius.
49:13 Numquid manducábo carnes taurórum? * aut sánguinem hircórum potábo?
49:14 Ímmola Deo sacrifícium laudis: * et redde Altíssimo vota tua.
49:15 Et ínvoca me in die tribulatiónis: * éruam te, et honorificábis me.
49:16 Peccatóri autem dixit Deus: * Quare tu enárras iustítias meas, et assúmis testaméntum meum per os tuum?
49:17 Tu vero odísti disciplínam: * et proiecísti sermónes meos retrórsum:
49:18 Si vidébas furem, currébas cum eo: * et cum adúlteris portiónem tuam ponébas.
49:19 Os tuum abundávit malítia: * et lingua tua concinnábat dolos.
49:20 Sedens advérsus fratrem tuum loquebáris, et advérsus fílium matris tuæ ponébas scándalum: * hæc fecísti, et tácui.
49:21 Existimásti, iníque, quod ero tui símilis: * árguam te, et státuam contra fáciem tuam.
49:22 Intellégite hæc, qui obliviscímini Deum: * nequándo rápiat, et non sit qui erípiat.
49:23 Sacrifícium laudis honorificábit me: * et illic iter, quo osténdam illi salutáre Dei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. The God of gods * the Lord hath spoken.
Salmo 49 [5]
49:1 Falou o Senhor, Deus dos deuses: * e convocou a terra,
49:2 Da aurora até ao crepúsculo: * de Sião virá o esplendor da sua formosura.
49:3 Manifestamente Deus virá: * nosso Deus e não manterá silêncio.
49:4 O fogo incendiar-se-á na sua presença: * e uma tempestade violenta cerca-l'O-á.
49:5 De alto chamará o céu: * e a terra, para julgar o seu povo.
49:6 Reuni diante d’Ele os seus santos: * os quais fizeram aliança com Ele por meio de sacrifícios.
49:7 Os céus anunciarão a sua justiça: * porquanto Deus é o juiz.
49:8 Ouve, ó meu povo, e falarei: ouve, ó Israel, e te darei testemunho: * Deus, o teu Deus sou eu.
49:9 Por causa de teus sacrifícios te não acusarei: * os teus holocaustos estão sempre ante mim.
49:10 Não receberei de tua casa vitelos: * nem cabritos de teus rebanhos.
49:11 Porque são minhas todas as feras das selvas: * os animais dos montes e os bois.
49:12 Conheço todas as aves do céu: * e comigo está a formosura do campo.
49:13 Se fome tiver te não direi: * pois minha é a órbita da terra e o que ela contém.
49:14 Porventura comerei a carne dos touros? * Ou beberei o sangue dos cabritos?
49:15 Oferece a Deus um sacrifício de louvor: * e paga ao Altíssimo os teus votos.
49:16 Invoca-me no dia da tribulação: * livrar-te-ei e tu me honrarás.
49:17 Porém, ao pecador disse Deus: * porque falas tu dos meus mandamentos e tens a minha aliança na tua boca?
49:18 Posto que tu aborreces a disciplina: * e rejeitaste as minhas palavras:
49:19 Se vias um ladrão, corrias ao seu lado: * e com os adúlteros te juntavas.
49:20 Em malícia abundou a tua boca: * e a tua língua enganos urdia.
49:21 Estando sentado, falavas contra teu irmão e lançavas escândalos ao filho de tua mãe: * isto fizeste e calei-me.
49:22 Pensaste iniquamente que seria como tu: * acusar-te-ei e porei ante tua cara.
49:23 Entendei isto, vós que vos esqueceis de Deus: * não suceda que vos arrebate e não haja quem vos livre.
49:24 O sacrifício de louvor honrar-me-á: * e aí está o caminho, pelo qual lhe mostrarei a salvação de Deus.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 51 [6]
51:3 Quid gloriáris in malítia, * qui potens es in iniquitáte?
51:4 Tota die iniustítiam cogitávit lingua tua: * sicut novácula acúta fecísti dolum.
51:5 Dilexísti malítiam super benignitátem: * iniquitátem magis quam loqui æquitátem.
51:6 Dilexísti ómnia verba præcipitatiónis, * lingua dolósa.
51:7 Proptérea Deus déstruet te in finem, * evéllet te, et emigrábit te de tabernáculo tuo: et radícem tuam de terra vivéntium.
51:8 Vidébunt iusti, et timébunt, et super eum ridébunt, et dicent: * Ecce homo, qui non pósuit Deum adiutórem suum:
51:9 Sed sperávit in multitúdine divitiárum suárum: * et præváluit in vanitáte sua.
51:10 Ego autem, sicut olíva fructífera in domo Dei, * sperávi in misericórdia Dei in ætérnum: et in sǽculum sǽculi.
51:11 Confitébor tibi in sǽculum, quia fecísti: * et exspectábo nomen tuum, quóniam bonum est in conspéctu sanctórum tuórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus deórum Dóminus locútus est.
Salmo 51 [6]
51:1 Porque te glorias de tua malícia, * tu que és poderoso em iniquidade?
51:2 Todo o dia a tua língua meditou injustiça: * como navalha afiada dolos fizeste.
51:3 Amaste o mal sobre o bem: * a linguagem da iniquidade mais que a da justiça.
51:4 Amaste todas as palavras de ruína, * ó língua enganadora.
51:5 Por isso Deus destruir-te-á para sempre: * arrancar-te-á, expulsar-te-á de tua morada e a tua estirpe da terra dos vivos.
51:6 Vê-lo-ão os justos, temerão e dele se rirão, dizendo: * eis o homem que não tomou a Deus por seu protector:
51:7 Contudo, esperou na multidão das suas riquezas: * e prevaleceu na sua vaidade.
51:8 Eu, porém, sou como oliveira frutífera na casa de Deus, * espero na misericórdia de Deus para sempre e pelos séculos dos séculos.
51:9 Louvar-Vos-ei eternamente, devido ao que fizestes: * e esperarei no vosso nome, porque é bom ante vossos santos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. The God of gods the Lord hath spoken.
℣. De ore leónis líbera me, Dómine.
℟. Et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
℣. From the lion's mouth, O Lord, save me.
℟. And my lowness from the horns of the unicorns.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 1
De Ieremía Prophéta
Ier 11:15-20
15 Quid est quod diléctus meus in domo mea fecit scélera multa? Numquid carnes sanctæ áuferent a te malítias tuas, in quibus gloriáta es?
16 Olívam úberem, pulchram, fructíferam, speciósam vocávit Dóminus nomen tuum: ad vocem loquélæ, grandis exársit ignis in ea, et combústa sunt frutéta eius.
17 Et Dóminus exercítuum, qui plantávit te, locútus est super te malum: pro malis domus Israël et domus Iuda, quæ fecérunt sibi ad irritándum me, libántes Báalim.
18 Tu autem, Dómine, demonstrásti mihi, et cognóvi: tunc ostendísti mihi stúdia eórum.
19 Et ego quasi agnus mansuétus, qui portátur ad víctimam: et non cognóvi quia cogitavérunt super me consília, dicéntes: Mittámus lignum in panem eius, et eradámus eum de terra vivéntium, et nomen eius non memorétur ámplius.
20 Tu autem, Dómine Sábaoth, qui iúdicas iuste, et probas renes et corda, vídeam ultiónem tuam ex eis: tibi enim revelávi causam meam.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Contumélias et terróres passus sum ab eis, qui erant pacífici mei, et custodiéntes latus meum, dicéntes: Decipiámus eum, et prævaleámus illi: sed tu, Dómine, mecum es tamquam bellátor fortis.
* Cadant in oppróbrium sempitérnum, ut vídeam vindíctam in eis, quia tibi revelávi causam meam.
℣. Iúdica, Dómine, causam ánimæ meæ, defénsor vitæ meæ.
℟. Cadant in oppróbrium sempitérnum, ut vídeam vindíctam in eis, quia tibi revelávi causam meam.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May God the Father Omnipotent, be to us merciful and clement. Amen.

Leitura 1
Lesson from the book of Jeremias
Jer 11:15-20
15 What is the meaning that my beloved hath wrought much wickedness in my house? shall the holy flesh take away from thee thy crimes, in which thou hast boasted?
16 The Lord called thy name, a plentiful olive tree, fair, fruitful, and beautiful: at the noise of a word, a great fire was kindled in it and the branches thereof are burnt.
17 And the Lord of hosts that planted thee, hath pronounced evil against thee: for the evils of the house of Israel, and the house of Juda, which they have done to themselves, to provoke me, offering sacrifice to Baalim.
18 But thou, O Lord, hast shewn me, and I have known: then thou shewedst me their doings.
19 And I was as a meek lamb, that is carried to be a victim: and I knew not that they had devised counsels against me, saying: Let us put wood on his bread, and cut him off from the land of the living, and let his name be remembered no more.
20 But thou, O Lord of Sabaoth, who judgest justly, and triest the reins and hearts, let me see thy revenge on them: for to thee I have revealed my cause.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I have suffered defaming and fear from them that were my familiars they watched for my halting, saying Let us entice him, and prevail against him. But Thou, O Lord, art with me, as a Mighty Terrible One.
* Let them stumble into everlasting confusion, that I may see thy vengeance upon them, for unto thee have I opened my cause.
℣. O Lord, plead Thou the cause of my soul, Thou That art the Redeemer of my life.
℟. Let them stumble into everlasting confusion, that I may see thy vengeance upon them, for unto thee have I opened my cause.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 2
Ier 12:1-4
1 Iustus quidem tu es, Dómine, si dispútem tecum: verúmtamen iusta loquar ad te: Quare via impiórum prosperátur: bene est ómnibus, qui prævaricántur, et iníque agunt?
2 Plantásti eos, et radícem misérunt: profíciunt et fáciunt fructum: prope es tu ori eórum, et longe a rénibus eórum.
3 Et tu, Dómine, nosti me, vidísti me, et probásti cor meum tecum: cóngrega eos quasi gregem ad víctimam, et sanctífica eos in die occisiónis.
4 Usquequo lugébit terra, et herba omnis regiónis siccábitur propter malítiam habitántium in ea? Consúmptum est ánimal et vólucre, quóniam dixérunt: Non vidébit novíssima nostra.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Deus Israël, propter te sustínui impropérium, opéruit reveréntia fáciem meam, extráneus factus sum frátribus meis, et hospes fíliis matris meæ:
* Quóniam zelus domus tuæ comédit me.
℣. Inténde ánimæ meæ, et líbera eam, propter inimícos meos éripe me.
℟. Quóniam zelus domus tuæ comédit me.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Christ to all His people give, for ever in His sight to live. Amen.

Leitura 2
Jer 12:1-4
1 Thou indeed, O Lord, art just, if I plead with thee, but yet I will speak what is just to thee: Why doth the way of the wicked prosper: why is it well with all them that transgress, and do wickedly?
2 Thou hast planted them, and they have taken root: they prosper and bring forth fruit: thou art near in their mouth, and far from their reins.
3 And thou, O Lord, hast known me, thou hast seen me, and proved my heart with thee: gather them together as sheep for a sacrifice, and prepare them for the day of slaughter.
4 How long shall the land mourn, and the herb of every field wither for the wickedness of them that dwell therein? The beasts and the birds are consumed: because they have said: He shall not see our last end.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. For thy sake, O God of Israel, I have borne reproach; shame hath covered my face; I am become a stranger unto my brethren, and an alien unto my mother's children.
* For the zeal of thine house hath eaten me up.
℣. Draw nigh unto my soul, and redeem it; deliver me, because of mine enemies.
℟. For the zeal of thine house hath eaten me up.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 3
Ier 12:7-11
7 Relíqui domum meam, dimísi hereditátem meam: dedi diléctam ánimam meam in manu inimicórum eius.
8 Facta est mihi heréditas mea quasi leo in silva: dedit contra me vocem, ídeo odívi eam.
9 Numquid avis díscolor heréditas mea mihi? numquid avis tincta per totum? Veníte, congregámini, omnes béstiæ terræ, properáte ad devorándum.
10 Pastóres multi demolíti sunt víneam meam, conculcavérunt partem meam: dedérunt portiónem meam desiderábilem in desértum solitúdinis.
11 Posuérunt eam in dissipatiónem, luxítque super me: desolatióne desoláta est omnis terra, quia nullus est qui recógitet corde.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Synagóga populórum circumdedérunt me: et non réddidi retribuéntibus mihi mala.
* Consumétur, Dómine, nequítia peccatórum, et díriges iustum.
℣. Iúdica me, Dómine, secúndum iustítiam meam, et secúndum innocéntiam meam super me.
℟. Consumétur, Dómine, nequítia peccatórum, et díriges iustum.
Gloria omittitur
℟. Synagóga populórum circumdedérunt me: et non réddidi retribuéntibus mihi mala. * Consumétur, Dómine, nequítia peccatórum, et díriges iustum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Spirit's fire Divine in our hearts enkindled shine. Amen.

Leitura 3
Jer 12:7-11
7 I have forsaken my house, I have left my inheritance: I have given my dear soul into the land of her enemies.
8 My inheritance is become to me as a lion in the wood: it hath cried out against me, therefore have I hated it.
9 Is my inheritance to me as a speckled bird? Is it as a bird died throughout? come ye, assemble yourselves, all the beasts of the earth, make haste to devour.
10 Many pastors have destroyed my vineyard, they have trodden my portion under foot: they have changed my delightful portion into a desolate wilderness.
11 They have laid it waste, and it hath mourned for me. With desolation is all the land made desolate; because there is none that considereth in the heart.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The congregation of the people hath compassed me about, but I rewarded no evil unto him that rewarded evil unto me.
* O Lord, let the wickedness of the wicked come to an end, but establish the just.
℣. Judge me, O Lord, according to my righteousness, and according to mine integrity that is in me.
℟. O Lord, let the wickedness of the wicked come to an end, but establish the just.
Omite-se Glória
℟. The congregation of the people hath compassed me about, but I rewarded no evil unto him that rewarded evil unto me. O Lord, let the wickedness of the wicked come to an end, but establish the just.
Nocturn II.
Ant. Avértit Dóminus * captivitátem plebis suæ.
Psalmus 52 [7]
52:1 Dixit insípiens in corde suo: * Non est Deus.
52:2 Corrúpti sunt, et abominábiles facti sunt in iniquitátibus: * non est qui fáciat bonum.
52:3 Deus de cælo prospéxit super fílios hóminum: * ut vídeat si est intéllegens, aut requírens Deum.
52:4 Omnes declinavérunt, simul inútiles facti sunt: * non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum.
52:5 Nonne scient omnes qui operántur iniquitátem, * qui dévorant plebem meam ut cibum panis?
52:6 Deum non invocavérunt: * illic trepidavérunt timóre, ubi non erat timor.
52:6 Quóniam Deus dissipávit ossa eórum qui homínibus placent: * confúsi sunt, quóniam Deus sprevit eos.
52:7 Quis dabit ex Sion salutáre Israël? * cum convérterit Deus captivitátem plebis suæ, exsultábit Iacob, et lætábitur Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn II.
Ant. God bringeth back * the captivity of His people.
Salmo 52 [7]
52:1 Disse o parvo no seu coração: * não há Deus.
52:2 São corruptos e tornaram-se abomináveis nas suas iniquidades: * não há quem o bem faça.
52:3 Deus olhou do céu sobre os filhos dos homens: * para ver se há inteligentes, ou quem a Deus busque.
52:4 Todos se extraviaram, juntos tornaram-se inúteis: * não há quem o bem faça, não há sequer um só.
52:5 Porventura se não lembrarão todos os obreiros da iniquidade, * os que devoram o meu povo como quem pão come?
52:6 Não invocaram a Deus: * tremeram de medo onde não havia que temer.
52:7 Porque dissipou Deus os ossos daqueles que aos homens agradam: * foram confundidos, porque Deus os desprezou.
52:8 Quem enviará de Sião a salvação de Israel? * Quando Deus puser fim ao cativeiro do seu povo, regozijar-se-á Jacob e alegrar-se-á Israel.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 53 [8]
53:3 Deus, in nómine tuo salvum me fac: * et in virtúte tua iúdica me.
53:4 Deus, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe verba oris mei.
53:5 Quóniam aliéni insurrexérunt advérsum me, et fortes quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt Deum ante conspéctum suum.
53:6 Ecce enim, Deus ádiuvat me: * et Dóminus suscéptor est ánimæ meæ.
53:7 Avérte mala inimícis meis: * et in veritáte tua dispérde illos.
53:8 Voluntárie sacrificábo tibi, * et confitébor nómini tuo, Dómine: quóniam bonum est:
53:9 Quóniam ex omni tribulatióne eripuísti me: * et super inimícos meos despéxit óculus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Avértit Dóminus captivitátem plebis suæ.
Salmo 53 [8]
53:1 Salvai-me, ó Deus, por vosso nome: * e com vosso poder julgai-me.
53:2 Ouvi, ó Deus, a minha oração: * atendei às palavras da minha boca.
53:3 Porque os estranhos se levantaram contra mim e os fortes buscaram a minha vida: * e a Deus não puseram ante si.
53:4 Eis que Deus vem em meu auxílio: * e o Senhor é o protector da minha vida.
53:5 Fazei recair os males sobre os meus inimigos: * e exterminai-os na vossa verdade.
53:6 Sacrificar-me-ei voluntariamente a Vós, * e o vosso nome louvarei, ó Senhor, porque é bom:
53:7 Porquanto me tendes livrado de toda a tribulação: * e com desdém olhei os meus inimigos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. God bringeth back the captivity of His people.
Ant. Inténde in me * et exáudi me.
Psalmus 54 [9]
54:2 Exáudi, Deus, oratiónem meam, et ne despéxeris deprecatiónem meam: * inténde mihi, et exáudi me.
54:3 Contristátus sum in exercitatióne mea: * et conturbátus sum a voce inimíci, et a tribulatióne peccatóris.
54:4 Quóniam declinavérunt in me iniquitátes: * et in ira molésti erant mihi.
54:5 Cor meum conturbátum est in me: * et formído mortis cécidit super me.
54:6 Timor et tremor venérunt super me: * et contexérunt me ténebræ.
54:7 Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut colúmbæ, * et volábo, et requiéscam?
54:8 Ecce, elongávi fúgiens: * et mansi in solitúdine.
54:9 Exspectábam eum, qui salvum me fecit * a pusillanimitáte spíritus et tempestáte.
54:10 Præcípita, Dómine, dívide linguas eórum: * quóniam vidi iniquitátem, et contradictiónem in civitáte.
54:11 Die ac nocte circúmdabit eam super muros eius iníquitas: * et labor in médio eius, et iniustítia.
54:12 Et non defécit de platéis eius * usúra, et dolus.
54:13 Quóniam si inimícus meus maledixísset mihi, * sustinuíssem útique.
54:13 Et si is, qui óderat me, super me magna locútus fuísset, * abscondíssem me fórsitan ab eo.
54:14 Tu vero, homo unánimis: * dux meus, et notus meus:
54:15 Qui simul mecum dulces capiébas cibos: * in domo Dei ambulávimus cum consénsu.
54:16 Véniat mors super illos: * et descéndant in inférnum vivéntes:
54:16 Quóniam nequítiæ in habitáculis eórum: * in médio eórum.
54:17 Ego autem ad Deum clamávi: * et Dóminus salvábit me.
54:18 Véspere, et mane, et merídie narrábo et annuntiábo: * et exáudiet vocem meam.
54:19 Rédimet in pace ánimam meam ab his, qui appropínquant mihi: * quóniam inter multos erant mecum.
54:20 Exáudiet Deus, et humiliábit illos, * qui est ante sǽcula.
54:20 Non enim est illis commutátio, et non timuérunt Deum: * exténdit manum suam in retribuéndo.
54:21 Contaminavérunt testaméntum eius, divísi sunt ab ira vultus eius: * et appropinquávit cor illíus.
54:22 Mollíti sunt sermónes eius super óleum: * et ipsi sunt iácula.
54:23 Iacta super Dóminum curam tuam, et ipse te enútriet: * non dabit in ætérnum fluctuatiónem iusto.
54:24 Tu vero, Deus, dedúces eos, * in púteum intéritus.
54:24 Viri sánguinum, et dolósi non dimidiábunt dies suos: * ego autem sperábo in te, Dómine.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Be attentive to me * and hear me.
Salmo 54 [9]
54:1 Ouvi, ó Deus, a minha oração e não desprezeis a minha súplica: * atendei-me e ouvi-me.
54:2 Estou triste na minha provação: * abalado estou pela voz do inimigo e pela tribulação do pecador.
54:3 Porque me lançaram iniquidades: * e com ira me angustiaram.
54:4 Meu coração está abalado dentro de mim: * e sobre mim caiu o pavor da morte.
54:5 Temor e tremor sobre mim vieram: * e me rodearam as trevas.
54:6 Então disse:quem me dará asas como as da pomba, * para voar e repousar?
54:7 Eis que fugindo me afastei: * e permaneci na solidão.
54:8 Aguardava Aquele que me salvou * da cobardia de espírito e da tempestade.
54:9 Precipitai-os, ó Senhor, dividi as suas línguas: * pois vejo a injustiça e a contradição na cidade.
54:10 Dia e noite cercará sobre seus muros a iniquidade: * está no meio dela a labuta e a injustiça.
54:11 Não se afastam das suas praças * a usura e o dolo.
54:12 Se o ultraje viesse do meu inimigo, * por certo o teria suportado.
54:13 E, se o que me odiava tivesse falado de mim com insolência, * talvez me teria escondido dele.
54:14 Contudo, tu, ó homem unânime: * meu guia e meu amigo:
54:15 Que juntamente comigo tomavas doces manjares: * ambulávamos com consenso na casa do Senhor.
54:16 Venha a morte sobre eles: * e desçam vivos ao inferno:
54:17 Porque a malícia está nas suas moradas: * no meio deles.
54:18 Eu, porém, clamei a Deus: * e o Senhor salvar-me-á.
54:19 De tarde, de manhã e ao meio-dia narrarei e anunciarei: * e Ele ouvirá a minha voz.
54:20 Em paz Ele salvará a minha vida daqueles que me assaltam: * porque são muitos contra mim.
54:21 Deus ouvirá e humilhá-los-á, * O que é antes dos séculos.
54:22 Pois não há mudança neles e não temeram a Deus: * estendeu a sua mão para lhes retribuir.
54:23 Profanaram a sua aliança, foram divididos pela ira do seu rosto: * e o seu coração se aproximou.
54:24 Suas palavras são mais suaves que o azeite: * e as mesmas são flechas.
54:25 Descarrega sobre o Senhor os teus cuidados e Ele te sustentará: * não deixará o justo em perpétua agitação.
54:26 Contudo, Vós, ó Deus, os conduzireis * ao poço da perdição.
54:27 Homens sanguinários e enganadores não chegarão à metade dos seus dias: * eu, porém, esperei em Vós, ó Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 55 [10]
55:2 Miserére mei, Deus, quóniam conculcávit me homo: * tota die impúgnans tribulávit me.
55:3 Conculcavérunt me inimíci mei tota die: * quóniam multi bellántes advérsum me.
55:4 Ab altitúdine diéi timébo: * ego vero in te sperábo.
55:5 In Deo laudábo sermónes meos, in Deo sperávi: * non timébo quid fáciat mihi caro.
55:6 Tota die verba mea exsecrabántur: * advérsum me omnes cogitatiónes eórum in malum.
55:7 Inhabitábunt et abscóndent: * ipsi calcáneum meum observábunt.
55:8 Sicut sustinuérunt ánimam meam, pro níhilo salvos fácies illos: * in ira pópulos confrínges.
55:9 Deus, vitam meam annuntiávi tibi: * posuísti lácrimas meas in conspéctu tuo.
55:9 Sicut et in promissióne tua: * tunc converténtur inimíci mei retrórsum:
55:10 In quacúmque die invocávero te: * ecce, cognóvi, quóniam Deus meus es.
55:11 In Deo laudábo verbum, in Dómino laudábo sermónem: * in Deo sperávi, non timébo quid fáciat mihi homo.
55:12 In me sunt, Deus, vota tua, * quæ reddam, laudatiónes tibi.
55:13 Quóniam eripuísti ánimam meam de morte, et pedes meos de lapsu: * ut pláceam coram Deo in lúmine vivéntium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Inténde in me et exáudi me.
Salmo 55 [10]
55:1 Tende misericórdia de mim, Deus, porque me calcou o homem: * angustiou-me combatendo-me todo o dia.
55:2 Calcaram-me os meus inimigos todo o dia: * porque são muitos os que lutam contra mim.
55:3 Temerei desde a aurora: * mas esperarei em Vós.
55:4 Em Deus louvarei a minha palavra, em Deus espero: * não temerei o que me possa fazer a carne.
55:5 Todos os dias abominavam as minhas palavras: * para o mal, todos seus pensamentos eram contra mim.
55:6 Juntar-se-ão e esconder-se-ão: * espiarão todos meus passos.
55:7 Como disputaram a minha alma, por nada os salvareis: * na vossa ira despedaçareis estes povos.
55:8 Ó Deus, a Vós expus a minha vida: * tendes presente as minhas lágrimas.
55:9 Conforme a vossa promessa: * depois serão postos em fuga os meus inimigos.
55:10 Em qualquer dia que Vos invocar: * eis que conhecerei que sois o meu Deus.
55:11 Em Deus louvarei a palavra, no Senhor louvarei o seu discurso: * em Deus espero, não temerei o que o homem me possa fazer.
55:12 Em mim estão, ó Deus, os votos que Vos fiz, * os quais cumprirei com louvores.
55:13 Porque livrastes a minha alma da morte e os meus pés da queda: * para que eu seja agradável a Deus na luz dos viventes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Be attentive to me and hear me.
Ant. Iusta iudicáte * fílii hóminum.
Psalmus 57 [11]
57:2 Si vere útique iustítiam loquímini: * recta iudicáte, fílii hóminum.
57:3 Étenim in corde iniquitátes operámini: * in terra iniustítias manus vestræ concínnant.
57:4 Alienáti sunt peccatóres a vulva, erravérunt ab útero: * locúti sunt falsa.
57:5 Furor illis secúndum similitúdinem serpéntis: * sicut áspidis surdæ, et obturántis aures suas,
57:6 Quæ non exáudiet vocem incantántium: * et venéfici incantántis sapiénter.
57:7 Deus cónteret dentes eórum in ore ipsórum: * molas leónum confrínget Dóminus.
57:8 Ad níhilum devénient tamquam aqua decúrrens: * inténdit arcum suum donec infirméntur.
57:9 Sicut cera, quæ fluit, auferéntur: * supercécidit ignis, et non vidérunt solem.
57:10 Priúsquam intellégerent spinæ vestræ rhamnum: * sicut vivéntes, sic in ira absórbet eos.
57:11 Lætábitur iustus cum víderit vindíctam: * manus suas lavábit in sánguine peccatóris.
57:12 Et dicet homo: Si útique est fructus iusto: * útique est Deus iúdicans eos in terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Judge right things, * ye sons of men.
Salmo 57 [11]
57:1 Se veramente falais justiça: * julgai com rectidão, ó filhos dos homens.
57:2 De facto, obrais iniquidade no vosso coração: * e as vossas mãos tramam injustiças na terra.
57:3 Os pecadores alienaram-se desde o ventre, vaguearam desde o útero: * disseram falsidades.
57:4 Sua loucura é semelhante à da serpente: * e à da surda áspide, que fecha os seus ouvidos,
57:5 Que não ouve a voz dos encantadores: * nem a do mago que encanta segundo a sua arte.
57:6 Deus quebrar-lhes-á os dentes na sua boca: * o Senhor quebrará as queixadas desses leões.
57:7 Serão reduzidos a nada como água que passa: * curvará o seu arco até que sejam abatidos.
57:8 Como a cera que se derrete serão destruídos: * caiu fogo em cima deles e não viram mais o sol.
57:9 Antes que os vossos espinhos se convertam num arbusto: * Ele devorá-los-á na sua ira ainda vivos.
57:10 Alegrar-se-á o justo ao ver a vingança: * lavará as suas mãos no sangue do pecador.
57:11 O homem dirá: se de certo há fruto para o justo: * de certo há um Deus que os julga sobre a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 58 [12]
58:2 Éripe me de inimícis meis, Deus meus: * et ab insurgéntibus in me líbera me.
58:3 Éripe me de operántibus iniquitátem: * et de viris sánguinum salva me.
58:4 Quia ecce cepérunt ánimam meam: * irruérunt in me fortes.
58:5 Neque iníquitas mea, neque peccátum meum, Dómine: * sine iniquitáte cucúrri, et diréxi.
58:6 Exsúrge in occúrsum meum, et vide: * et tu, Dómine, Deus virtútum, Deus Israël,
58:6 Inténde ad visitándas omnes gentes: * non misereáris ómnibus, qui operántur iniquitátem.
58:7 Converténtur ad vésperam: et famem patiéntur ut canes, * et circuíbunt civitátem.
58:8 Ecce, loquéntur in ore suo, et gládius in lábiis eórum: * quóniam quis audívit?
58:9 Et tu, Dómine, deridébis eos: * ad níhilum dedúces omnes gentes.
58:10 Fortitúdinem meam ad te custódiam, quia, Deus, suscéptor meus es: * Deus meus, misericórdia eius prævéniet me.
58:12 Deus osténdet mihi super inimícos meos, ne occídas eos: * nequándo obliviscántur pópuli mei.
58:12 Dispérge illos in virtúte tua: * et depóne eos, protéctor meus, Dómine:
58:13 Delíctum oris eórum, sermónem labiórum ipsórum: * et comprehendántur in supérbia sua.
58:13 Et de exsecratióne et mendácio annuntiabúntur in consummatióne: * in ira consummatiónis, et non erunt.
58:14 Et scient quia Deus dominábitur Iacob: * et fínium terræ.
58:15 Converténtur ad vésperam: et famem patiéntur ut canes, * et circuíbunt civitátem.
58:16 Ipsi dispergéntur ad manducándum: * si vero non fúerint saturáti, et murmurábunt.
58:17 Ego autem cantábo fortitúdinem tuam: * et exsultábo mane misericórdiam tuam.
58:17 Quia factus es suscéptor meus, * et refúgium meum, in die tribulatiónis meæ.
58:18 Adiútor meus, tibi psallam, quia, Deus, suscéptor meus es: * Deus meus, misericórdia mea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Iusta iudicáte fílii hóminum.
Salmo 58 [12]
58:1 Salvai-me, meu Deus, dos meus inimigos: * e livrai-me dos que se levantam contra mim.
58:2 Livrai-me dos que praticam a iniquidade: * e salvai-me dos homens sanguinários.
58:3 Pois eis que tomaram a minha alma: * sobre mim vieram fortes homens.
58:4 Não, por minha iniquidade ou por pecado meu, ó Senhor: * sem iniquidade segui e ordenei os meus passos.
58:5 Levantai-Vos em meu encontro e considerai: * e Vós, Senhor, Deus dos exércitos, Deus de Israel,
58:6 Cuidai de visitar todas as gentes: * não useis de piedade com todos os que obram iniquidade.
58:7 Retornarão à tarde e terão fome como cães: * e rodearão a cidade.
58:8 Eis que falarão com sua boca e uma espada estará nos seus lábios: * porque quem ouviu?
58:9 Vós, ó Senhor, zombareis deles: * reduzireis a nada todas as gentes.
58:10 Depositarei em Vós a minha fortaleza, pois, ó Deus, sois o meu defensor: * a misericórdia do meu Deus antecipar-se-á.
58:11 Deus dar-me-á a ver sobre os meus inimigos, não os mateis: * para que se não esqueça o meu povo.
58:12 Dispersai-os com vosso poder: * e os abatei, ó Senhor, protector meu:
58:13 Pelo pecado da sua boca, pelas palavras dos seus lábios: * e fiquem presos na sua mesma soberba.
58:14 Publicar-se-ão as suas execrações e mentiras na consumação: * serão convencidos pela vossa ira e não subsistirão mais.
58:15 Saberão que Deus reinará sobre Jacob: * e até aos confins da terra.
58:16 Retornarão à tarde e terão fome como cães, * e rodearão a cidade.
58:17 Andarão dispersos à busca de comer: * e, se não forem veramente saciados, murmurarão.
58:18 Eu, porém, cantarei a vossa fortaleza: * e celebrarei com alegria desde manhã a vossa misericórdia.
58:19 Pois Vos fizestes meu protector, * e meu refúgio no dia da minha tribulação.
58:20 Vos cantarei, protector meu, pois, ó Deus, sois o meu defensor: * Deus meu, misericórdia minha.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Judge right things, ye sons of men.
Capitulum
Ier 11:18-19
Tu autem Dómine demonstrásti mihi, et cognóvi: tunc ostendísti mihi stúdia eórum. Et ego quasi agnus mansuétus, qui portátur ad víctimam.
℟. Deo grátias.

℣. Éripe me, Dómine, ab hómine malo.
℟. A viro iníquo éripe me.
Capitulum
Jer 11:18-19
But thou, O Lord, hast shewn me, and I have known: then thou shewedst me their doings. And I was as a meek lamb, that is carried to be a victim.
℟. Graças a Deus.

℣. Deliver me, O Lord, from the evil man.
℟. Rescue me from the unjust man.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus: da nobis ita Domínicæ passiónis sacraménta perágere; ut indulgéntiam percípere meréamur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oração {do Próprio do tempo}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O Almighty and everlasting God, give us grace so to use the solemn and mysterious memorial of the Lord's Suffering, that the same may be unto us a mean whereby worthily to win thy forgiveness.
Pelo mesmo nosso Senhor Jesus Cristo, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.

Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Ad Laudes

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Psalmus 66 [0]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 66 [0]
66:1 Deus tenha piedade de nós e nos abençoe: * faça resplandecer a sua face sobre nós e tenha de nós piedade.
66:2 Para que conheçamos na terra o vosso caminho, * e entre todas as gentes a vossa salvação.
66:3 Que os povos Vos glorifiquem, ó Deus: * que todos os povos Vos glorifiquem.
66:4 Alegrem-se as gentes e regozijem-se: * porquanto julgais os povos com equidade e dirigis as gentes sobre a terra.
66:5 Que os povos Vos glorifiquem, ó Deus, que os povos todos Vos glorifiquem: * a terra deu o seu fruto.
66:6 Abençoe-nos Deus, o nosso Deus, abençoe-nos Deus: * e temam-n’O todos os confins da terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmi {Laudes:2 Psalmi et antiphonæ ex Proprio de Tempore}
Ant. Vide, Dómine, * et consídera, quóniam tríbulor: velóciter exáudi me.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut iustificéris in sermónibus tuis, et vincas cum iudicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Ierúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vide, Dómine, et consídera, quóniam tríbulor: velóciter exáudi me.
Salmos {Laudes:2 Salmos e antífonas do Próprio do tempo}
Ant. Behold, O Lord, and see, * for I am in trouble; hear me speedily.
Salmo 50 [1]
50:1 Tende piedade de mim, ó Deus, * segundo a vossa grande misericórdia.
50:2 E, segundo a multidão de vossas bondades, * apagai a minha iniquidade.
50:3 Lavai-me inteiramente da minha iniquidade: * e purificai-me do meu pecado.
50:4 Porque reconheço a minha iniquidade: * e o meu pecado está sempre ante mim.
50:5 Contra Vós só pequei e ante Vós fiz o mal: * para que sejais justificado nas vossas palavras e vençais quando fores julgado.
50:6 Eis que fui concebido em iniquidades: * e minha mãe no pecado me concebeu.
50:7 Eis que amastes a verdade: * e me revelastes o incerto e o oculto de vossa sabedoria.
50:8 Aspergir-me-eis com o hissope e ficarei limpo: * lavar-me-eis e me tornarei mais branco que a neve.
50:9 Far-me-eis ouvir palavras de consolação e alegria: * e exultar-se-ão os ossos humilhados.
50:10 Afastai o vosso rosto dos meus pecados: * e apagai todas minhas iniquidades.
50:11 Criai um coração puro em mim, ó Deus: * e renovai nas minhas entranhas um espírito recto.
50:12 Não me expulsais de vossa presença: * e de mim não afasteis o vosso espírito santo.
50:13 Restaurai em mim a alegria de vossa salvação: * e confortai-me com um espírito magnânimo.
50:14 Ensinarei aos iníquos os vossos caminhos: * e a Vós converter-se-ão os ímpios.
50:15 Livrai-me das penas de sangue, ó Deus, Deus da minha salvação: * e a minha língua exaltará a vossa justiça.
50:16 Abrireis os meus lábios, ó Senhor: * e a minha boca anunciará os vossos louvores.
50:17 Porque se quisésseis um sacrifício, o teria oferecido: * mas Vos não deleitais com holocaustos.
50:18 O sacrifício para Deus é um espírito contrito: * não desprezareis, ó Deus, um coração contrito e humilhado.
50:19 Pela vossa bondade, ó Senhor, sede benigno para com Sião: * para que se edifiquem os muros de Jerusalém.
50:20 Aceitareis então os sacrifícios legítimos, oferendas e holocaustos: * então sobre o vosso altar serão colocados vitelos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Behold, O Lord, and see, for I am in trouble; hear me speedily.
Ant. Discérne causam meam, * Dómine: ab hómine iníquo et dolóso éripe me.
Psalmus 42 [2]
42:1 Iúdica me, Deus, et discérne causam meam de gente non sancta, * ab hómine iníquo, et dolóso érue me.
42:2 Quia tu es, Deus, fortitúdo mea: * quare me repulísti? et quare tristis incédo, dum afflígit me inimícus?
42:3 Emítte lucem tuam et veritátem tuam: * ipsa me deduxérunt, et adduxérunt in montem sanctum tuum, et in tabernácula tua.
42:4 Et introíbo ad altáre Dei: * ad Deum, qui lætíficat iuventútem meam.
42:5 Confitébor tibi in cíthara, Deus, Deus meus: * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
42:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Discérne causam meam, Dómine: ab hómine iníquo et dolóso éripe me.
Ant. Plead my cause, * O Lord; deliver me from the unjust and deceitful man.
Salmo 42 [2]
42:1 Julgai-me, ó Deus, e defendei a minha causa da gente infiel, * livrai-me do homem iníquo e ardiloso.
42:2 Pois Vós sois a minha fortaleza, ó Deus: * porque me repelistes? E porque hei-de andar triste, enquanto me aflige o inimigo?
42:3 Enviai a vossa luz e a vossa verdade: * elas me conduziram e me levaram ao vosso santo monte e aos vossos tabernáculos.
42:4 Irei até ao Altar de Deus: * até Deus, que é a alegria da minha juventude.
42:5 Ó Deus, ó meu Deus, louvar-Vos-ei com a cítara: * porque estás triste, alma minha? E porque me conturbas?
42:6 Confia em Deus, porque ainda O louvarei: * a Ele que é a salvação do meu rosto e o meu Deus.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Plead my cause, O Lord; deliver me from the unjust and deceitful man.
Ant. Dum tribulárer, * clamávi ad Dóminum de ventre ínferi, et exaudívit me.
Psalmus 56 [3]
56:2 Miserére mei, Deus, miserére mei: * quóniam in te confídit ánima mea.
56:2 Et in umbra alárum tuárum sperábo, * donec tránseat iníquitas.
56:3 Clamábo ad Deum altíssimum: * Deum qui benefécit mihi.
56:4 Misit de cælo, et liberávit me: * dedit in oppróbrium conculcántes me.
56:4 Misit Deus misericórdiam suam, et veritátem suam, * et erípuit ánimam meam de médio catulórum leónum: dormívi conturbátus.
56:5 Fílii hóminum dentes eórum arma et sagíttæ: * et lingua eórum gládius acútus.
56:6 Exaltáre super cælos, Deus, * et in omnem terram glória tua.
56:7 Láqueum paravérunt pédibus meis: * et incurvavérunt ánimam meam.
56:7 Fodérunt ante fáciem meam fóveam: * et incidérunt in eam.
56:8 Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: * cantábo, et psalmum dicam.
56:9 Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara: * exsúrgam dilúculo.
56:10 Confitébor tibi in pópulis, Dómine: * et psalmum dicam tibi in géntibus:
56:11 Quóniam magnificáta est usque ad cælos misericórdia tua, * et usque ad nubes véritas tua.
56:12 Exaltáre super cælos, Deus: * et super omnem terram glória tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dum tribulárer, clamávi ad Dóminum de ventre ínferi, et exaudívit me.
Ant. I cried by reason of mine affliction unto the Lord, * and He heard me out of the belly of hell.
Salmo 56 [3]
56:1 Tende piedade de mim, ó Deus, tende piedade de mim: * porque em Vós confia a minha alma.
56:2 Na sombra de vossas asas esperarei, * até que a iniquidade passe.
56:3 Clamarei ao Deus altíssimo: * ao Deus que tanto bem me tem feito.
56:4 Enviou do céu e me livrou: * cobriu de desonra os que me calcavam.
56:5 Deus enviou a sua misericórdia e a sua verdade, * e tirou a minha alma do meio dos jovens leões: dormi conturbado.
56:6 Os filhos dos homens têm dentes que são armas e setas: * e a sua língua é uma espada aguda.
56:7 Exaltai-Vos sobre os céus, ó Deus, * e a vossa glória sobre toda a terra.
56:8 Eles preparam laços para os meus pés: * e curvaram a minha alma.
56:9 Cavaram ante mim uma cova: * e caíram nela.
56:10 Meu coração, ó Deus, está preparado: * cantarei e entoarei salmos.
56:11 Levanta-te, glória minha, levanta-te, saltério e cítara: * levantar-me-ei à aurora.
56:12 Louvar-Vos-ei entre os povos, ó Senhor: * e entoar-Vos-ei salmos entre as gentes.
56:13 Porque a vossa misericórdia foi exaltada até aos céus * e a vossa verdade até às nuvens.
56:14 Exaltai-Vos sobre os céus, ó Deus: * e a vossa glória acima de toda a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. I cried by reason of mine affliction unto the Lord, and He heard me out of the belly of hell.
Ant. Dómine, vim pátior, * respónde pro me: quia néscio quid dicam inimícis meis.
Canticum Ezechiæ [4]
Isa 38:10-24
38:10 Ego dixi: In dimídio diérum meórum * vadam ad portas ínferi.
38:11 Quæsívi resíduum annórum meórum. * Dixi: Non vidébo Dóminum Deum in terra vivéntium.
38:12 Non aspíciam hóminem ultra, * et habitatórem quiétis.
38:13 Generátio mea abláta est, et convolúta est a me, * quasi tabernáculum pastórum.
38:14 Præcísa est velut a texénte, vita mea: dum adhuc ordírer, succídit me: * de mane usque ad vésperam fínies me.
38:15 Sperábam usque ad mane, * quasi leo sic contrívit ómnia ossa mea:
38:16 De mane usque ad vésperam fínies me: * sicut pullus hirúndinis sic clamábo, meditábor ut colúmba:
38:17 Attenuáti sunt óculi mei, * suspiciéntes in excélsum.
38:18 Dómine, vim pátior, respónde pro me. * Quid dicam, aut quid respondébit mihi, cum ipse fécerit?
38:19 Recogitábo tibi omnes annos meos * in amaritúdine ánimæ meæ.
38:20 Dómine, si sic vívitur, et in tálibus vita spíritus mei, corrípies me, et vivificábis me. * Ecce, in pace amaritúdo mea amaríssima:
38:21 Tu autem eruísti ánimam meam ut non períret: * proiecísti post tergum tuum ómnia peccáta mea.
38:22 Quia non inférnus confitébitur tibi, neque mors laudábit te: * non exspectábunt qui descéndunt in lacum, veritátem tuam.
38:23 Vivens vivens ipse confitébitur tibi, sicut et ego hódie: * pater fíliis notam fáciet veritátem tuam.
38:24 Dómine, salvum me fac * et psalmos nostros cantábimus cunctis diébus vitæ nostræ in domo Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, vim pátior, respónde pro me: quia néscio quid dicam inimícis meis.
Ant. O Lord, I am oppressed, * undertake Thou for me; for I know not what to say unto mine enemies.
Cãntico de Ezequias [4]
Isa 38:10-23
38:10 Eu disse: Na metade de meus dias, * lá me vou para as portas do abismo:
38:11 Privado do resto dos meus anos. * Eu disse: Não mais verei o meu Senhor Deus na terra dos vivos.
38:12 Não verei mais homem algum * entre os habitantes do mundo.
38:13 Para longe de mim foi arrancada a minha morada, * como tenda de pastores.
38:14 Como tecelão, eu tecia a minha vida: quando ainda estava no começo, ele ma cortou: * desde manhã até à tarde Vós acabareis comigo.
38:15 Eu esperava até amanhecer, * ele, como um leão, dilacera os meus ossos:
38:16 Da manhã até à tarde acabareis comigo. * Grito como a andorinha, gemo como a pomba.
38:17 Cansam-se meus olhos * de olhar para o alto:
38:18 Senhor, estou angustiado, socorrei-me. * Que direi, ou porque me deveria responder, se já o fez?
38:19 Repassarei diante de Vós todos os meus anos * na amargura da minha alma.
38:20 Senhor, se é assim que se vive, e se a vida do meu espírito consiste em tais coisas, sarai-me, fazei-me tornar à vida. * Eis, em paz a minha amargosíssima aflição.
38:21 Livrastes a minha alma da tumba da corrupção, * lançastes para trás das vossas costas todos os meus pecados.
38:22 Com efeito, a morte não Vos louvará, nem a morte Vos celebrará: * os que descem à cova não esperarão mais na vossa verdade.
38:23 O que vive, o que vive, esse Vos louvará, como faço hoje: * o pai dará a conhecer aos filhos a vossa verdade.
38:24 Senhor, salvai-me, * e cantaremos nossos salmos, todos os dias da nossa vida, na casa do Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O Lord, I am oppressed, undertake Thou for me; for I know not what to say unto mine enemies.
Ant. Dixérunt ímpii: * Opprimámus virum iustum, quóniam contrárius est opéribus nostris.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli eius: * laudáte eum, omnes virtútes eius.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum eius:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes iúdices terræ.
148:12 Iúvenes, et vírgines: senes cum iunióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen eius solíus.
148:13 Conféssio eius super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis eius: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
Ant. The ungodly said Let us oppress the righteous man, * because he is clean contrary to our doings.
Salmo 148 [5]
148:1 Louvai o Senhor dos céus: * louvai-O nas alturas.
148:2 Louvai-O, todos seus anjos: * louvai-O, todos os seus exércitos.
148:3 Louvai-O, sol e lua: * louvai-O, todas as estrelas luminosas.
148:4 Louvai-O, céus dos céus: * e todas as águas que estão sobre os céus, louvem o nome do Senhor.
148:5 Pois Ele falou e foram feitas: * mandou e foram criadas.
148:6 Ele estabeleceu-as para sempre e pelos séculos dos séculos: * fixou-lhes uma doutrina que não passará.
148:7 Louvai o Senhor criaturas da terra, * ó dragões, e todos abysmos.
148:8 Fogo, granizo, neve, geada, espírito das tempestades: * que executam a sua palavra:
148:9 Montes e todos outeiros: * árvores frutíferas e todos os cedros.
148:10 Animais e todos os gados: * serpentes e aves que voam:
148:11 Reis da terra e todos os povos: * príncipes e todos os juízes da terra.
148:12 Jovens e donzelas, velhos e meninos louvem o nome do Senhor: * pois só o seu nome é digno de ser exaltado.
148:13 Seu louvor está acima do céu e da terra: * Ele ergueu o poder do seu povo.
148:14 Cantem-Lhe hinos todos seus santos: * os filhos de Israel, o povo que se aproxima d’Ele.
Psalmus 149 [6]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus eius in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen eius in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.
Salmo 149 [6]
149:1 Cantai ao Senhor um cântico novo: * o seu louvor na igreja dos santos.
149:2 Alegre-se Israel n’Aquele que o criou: * e os filhos de Sião exultem-se em seu rei.
149:3 Louvem em coro o seu nome: * cantem ao som do tambor e do saltério:
149:4 Pois o Senhor tem-se comprazido no seu povo: * e há-de exaltar os mansos até salvá-los.
149:5 Exultar-se-ão os santos na glória: * eles alegrar-se-ão nas suas mansões.
149:6 As exaltações de Deus estarão na sua boca: * e espadas de dous gumes nas suas mãos.
149:7 Para exercer a vingança entre as nações: * e o castigo entre os povos.
149:8 Para prender os seus reis com grilhões: * e os seus nobres com algemas de ferro.
149:9 Para executar contra eles a sentença escrita: * tal é a glória reservada a todos seus santos.
Psalmus 150 [7]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dixérunt ímpii: Opprimámus virum iustum, quóniam contrárius est opéribus nostris.
Salmo 150 [7]
150:1 Louvai o Senhor no seu santuário: * louvai-O no seu augusto firmamento.
150:2 Louvai-O nas suas virtudes: * louvai-O segundo a multitude da sua grandeza.
150:3 Louvai-O ao som da trombeta: * louvai-O com o saltério e a cítara.
150:4 Louvai-O com timbales e em coro: * louvai-O com cordas e órgão.
150:5 Louvai-O com címbalos melodiosos:louvai-O com címbalos de júbilo: * todo o espírito louve o Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. The ungodly said Let us oppress the righteous man, because he is clean contrary to our doings.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Ier 11:19
Veníte, mittámus lignum in panem eius, et eradámus eum de terra vivéntium, et nomen eius non memorétur ámplius.
℟. Deo grátias.

℟.br. Érue a frámea * Deus ánimam meam.
℟. Érue a frámea * Deus ánimam meam
℣. Et de manu canis únicam meam.
℟. Deus ánimam meam.
℟. Érue a frámea * Deus ánimam meam.

Hymnus
Lustris sex qui iam peráctis,
Tempus implens córporis,
Se volénte natus ad hoc,
Passióni déditus,
Agnus in Crucis levátur
Immolándus stípite.

Hic acétum, fel, arúndo,
Sputa, clavi, láncea:
Mite corpus perforátur,
Sanguis, unda prófluit:
Terra, pontus, astra, mundus,
Quo lavántur flúmine!

Crux fidélis, inter omnes
Arbor una nóbilis:
Nulla silva talem profert
Fronde, flore, gérmine:
Dulce lignum, dulces clavos,
Dulce pondus sústinet.

Flecte ramos, arbor alta,
Tensa laxa víscera,
Et rigor lentéscat ille,
Quem dedit natívitas:
Ut supérni membra Regis
Miti tendas stípite.

Sola digna tu fuísti
Ferre sæcli prétium,
Atque portum præparáre
Nauta mundo náufrago,
Quem sacer cruor perúnxit,
Fusus Agni córpore.

Glória et honor Deo
Usquequáque altíssimo:
Una Patri, Filíoque,
Inclyto Paráclito:
Cui laus est et potéstas
Per ætérna sǽcula.
Amen.

℣. Éripe me de inimícis meis, Deus meus.
℟. Et ab insurgéntibus in me líbera me.
Capítulo Responsório Hino Verso {do Saltéio do dia correspondente}
Jer 11:19
Vinde, ponhamos lenho no seu pão, e exterminemo-lo da terra dos vivos, e não mais se lembrem do seu nome.
℟. Graças a Deus.

℟.br. Deliver, * O God, my soul from the sword.
℟. Deliver, * O God, my soul from the sword.
℣. My only one from the hand of the dog.
℟. O God, my soul from the sword.
℟. Deliver, * O God, my soul from the sword.

Hino
Já tendo o tempo cumprido
Da sua vida mortal,
Só para a morte nascido,
Em ato sacerdotal,
Na dura Cruz é erguido
O bom Cordeiro pascal.

Já cravam-lhe cravos fundos
Escorre o sangue fecundo
Dos doces membros furados.
Estrelas, mar, terra mundo
Por tal rio são lavados.

Fiel madeiro da Cruz,
Ó árvore sem rival,
Que selva outra produz
Que traga em si fruto igual?
Quão doce peso conduz
Teu lenho celestial.

Inclina um pouco os teus ramos,
Tuas fibras amolece;
Durezas que em ti buscamos,
Hoje pedimos: Esquece.
Ao Rei que em ti nós pregamos
Um doce leito oferece.

Só tu digna foste achada
De suster do mundo o preço,
O nauta que ensina a entrada
Que dá do porto o endereço.
A alma em sangue banhada,
Na tua nudez aqueço.

Louvor e gloria à Trindade,
Ao Deus Trino, sumo bem.
Ao Pai e ao Filho, em verdade,
O mesmo louvor convém,
Assim como à santidade
Do Espirito Santo. Amém.

℣. Tira-me das mãos dos inimigos, meu Deus.
℟. E livra-me dos que se levantam contra mim.
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Ante diem festum * Paschæ, sciens Iesus quia venit hora eius, cum dilexísset suos, in finem diléxit eos.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ante diem festum Paschæ, sciens Iesus quia venit hora eius, cum dilexísset suos, in finem diléxit eos.
Canticum Benedictus {Antífona do Próprio do tempo}
Ant. Now, before the Feast of the Passover, as Jesus knew that His hour was come, * having loved His Own which were in the world, He loved them unto the end.
Canticle of Zacharias
Luke 1:68-79
1:68 Blessed be the Lord God of Israel; * because he hath visited and wrought the redemption of his people:
1:69 And hath raised up an horn of salvation to us, * in the house of David his servant:
1:70 As he spoke by the mouth of his holy Prophets, * who are from the beginning:
1:71 Salvation from our enemies, * and from the hand of all that hate us:
1:72 To perform mercy to our fathers, * and to remember his holy testament,
1:73 The oath, which he swore to Abraham our father, * that he would grant to us,
1:74 That being delivered from the hand of our enemies, * we may serve him without fear,
1:75 In holiness and justice before him, * all our days.
1:76 And thou, child, shalt be called the prophet of the Highest: * for thou shalt go before the face of the Lord to prepare his ways:
1:77 To give knowledge of salvation to his people, * unto the remission of their sins:
1:78 Through the bowels of the mercy of our God, * in which the Orient from on high hath visited us:
1:79 To enlighten them that sit in darkness, and in the shadow of death: * to direct our feet into the way of peace.
68
Bendito o Senhor Deus de Israel *
Que visitou e redimiu o seu povo
69
E nos deu um Salvador poderoso *
Na casa de David, seu servo,
70
Conforme prometeu pela boca dos seus santos, *
Os profetas dos tempos antigos,
71
Para nos libertar dos nossos inimigos *
E das mãos daqueles que nos odeiam
72
Para mostrar a sua misericórdia a favor dos nossos pais, *
Recordando a sua sagrada aliança
73
E o juramento que fizera a Abraão, nosso pai, *
Que nos havia de conceder esta graça:
74
De O servirmos um dia, sem temor, *
Livres das mãos dos nossos inimigos,
75
Em santidade e justiça, na sua presença, *
Todos os dias da nossa vida.
76
E tu, menino, serás chamado profeta do Altíssimo, *
Porque irás à sua frente a preparar os seus caminhos,
77
Para dar a conhecer ao seu povo a salvação *
Pela remissão dos seus pecados,
78
Graças ao coração misericordioso do nosso Deus, *
Que das alturas nos visita como sol nascente,
79
Para iluminar os que jazem nas trevas e na sombra da morte *
E dirigir os nossos passos no caminho da paz.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Now, before the Feast of the Passover, as Jesus knew that His hour was come, having loved His Own which were in the world, He loved them unto the end.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus: da nobis ita Domínicæ passiónis sacraménta perágere; ut indulgéntiam percípere meréamur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O Almighty and everlasting God, give us grace so to use the solemn and mysterious memorial of the Lord's Suffering, that the same may be unto us a mean whereby worthily to win thy forgiveness.
Pelo mesmo nosso Senhor Jesus Cristo, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.
Then, in the public recitation of the Office, if the Community is to leave the Choir, the following Versicle is said.
℣. May the divine assistance remain with us always.
℟. And with our brothers, who are absent. Amen.

Ad Primam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Hymnus
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
Hino
Já o dia nasceu novamente.
Supliquemos, orando, ao Senhor
que nos guarde do mal neste dia
e por atos vivamos o amor.

Ponha freios à língua e a modere,
da discórdia evitando a paixão;
que nos vele o olhar e o defenda
da vaidade e de toda a ilusão.

Sejam puros os seres no íntimo,
dominando os instintos do mal.
Evitemos do orgulho o veneno,
moderando o impulso carnal.

Para que, no final deste dia,
quando a noite, em seu curso, voltar,
abstinentes e puros, possamos
sua glória e louvores cantar.

Louvor e glória ao Pai,
Ao filho seu também,
Ao Espírito Paráclito
Agora e sempre.
Amém.
Psalmi {Laudes:2 Salmos e antífonas ex Proprio de Tempore}
Ant. Vide, Dómine, * et consídera, quóniam tríbulor: velóciter exáudi me.
Psalmus 7 [1]
7:2 Dómine, Deus meus, in te sperávi: * salvum me fac ex ómnibus persequéntibus me, et líbera me.
7:3 Nequándo rápiat ut leo ánimam meam, * dum non est qui rédimat, neque qui salvum fáciat.
7:4 Dómine, Deus meus, si feci istud, * si est iníquitas in mánibus meis:
7:5 Si réddidi retribuéntibus mihi mala, * décidam mérito ab inimícis meis inánis.
7:6 Persequátur inimícus ánimam meam, et comprehéndat, et concúlcet in terra vitam meam, * et glóriam meam in púlverem dedúcat.
7:7 Exsúrge, Dómine, in ira tua: * et exaltáre in fínibus inimicórum meórum.
7:7 Et exsúrge, Dómine, Deus meus, in præcépto quod mandásti: * et synagóga populórum circúmdabit te.
7:8 Et propter hanc in altum regrédere: * Dóminus iúdicat pópulos.
7:9 Iúdica me, Dómine, secúndum iustítiam meam, * et secúndum innocéntiam meam super me.
7:10 Consumétur nequítia peccatórum, et díriges iustum, * scrutans corda et renes, Deus.
7:11 Iustum adiutórium meum a Dómino, * qui salvos facit rectos corde.
7:12 Deus iudex iustus, fortis, et pátiens: * numquid iráscitur per síngulos dies?
7:13 Nisi convérsi fuéritis, gládium suum vibrábit: * arcum suum teténdit, et parávit illum.
7:14 Et in eo parávit vasa mortis: * sagíttas suas ardéntibus effécit.
7:15 Ecce, partúriit iniustítiam: * concépit dolórem, et péperit iniquitátem.
7:16 Lacum apéruit, et effódit eum: * et íncidit in fóveam quam fecit.
7:17 Convertétur dolor eius in caput eius: * et in vérticem ipsíus iníquitas eius descéndet.
7:18 Confitébor Dómino secúndum iustítiam eius: * et psallam nómini Dómini altíssimi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:2 Salmos e antífonas do Próprio do tempo}
Ant. Behold, O Lord, and see, * for I am in trouble; hear me speedily.
Salmo 7 [1]
7:1 Senhor, Deus meu, em Vós esperei: * salvai-me de todos os que me perseguem e livrai-me.
7:2 Para que ninguém rasgue como um leão a minha alma, * sem que haja quem me livre, nem quem me salve.
7:3 Ó Senhor meu Deus, se fiz isso, * se há iniquidade nas minhas mãos:
7:4 Se retribuí maldades aos que mas faziam, * caia justamente debaixo dos meus inimigos.
7:5 Persiga o inimigo a minha alma, apodere-a e calque na terra a minha vida * e a pó reduza a minha glória.
7:6 Levantai-Vos, ó Senhor, na vossa ira: * e exaltai-Vos nas fronteiras dos meus inimigos.
7:7 Levantai-Vos, ó Senhor meu Deus, na lei que ordenastes: * e rodear-Vos-á a congregação dos povos.
7:8 Por esta ao alto retornai: * o Senhor é que julga os povos.
7:9 Julgai-me, ó Senhor, segundo a minha justiça, * e segundo a inocência que há em mim.
7:10 Será consumida a malícia dos pecadores e encaminhareis o justo, * sondais os corações e as entranhas, ó Deus.
7:11 Justo é o meu auxílio que vem do Senhor, * que salva os rectos de coração.
7:12 Deus é um juiz justo, forte e paciente: * ira-se todos os dias porventura?
7:13 Se vos não converterdes, vibrará a sua espada: * armou o seu arco e tem-no preparado.
7:14 Pôs nele dardos mortais: * preparou as suas setas ardentes.
7:15 Eis que pariu a injustiça: * concebeu dor e nasceu a iniquidade.
7:16 Fosso abriu e o cavou: * e caiu na cova que fez.
7:17 A dor volver-se-á contra a sua cabeça: * e sobre a sua fronte recairá a sua iniquidade.
7:18 Glorificarei o Senhor segundo a sua justiça: * e cantarei o nome do altíssimo Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 8 [2]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es eius? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subiecísti sub pédibus eius, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 8 [2]
8:1 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
8:2 Pois se elevou a vossa majestade * sobre os céus.
8:3 Da boca dos meninos e lactentes fizestes sair um louvor perfeito, devido aos vossos inimigos, * para destruirdes o inimigo e o vingativo.
8:4 Contemplarei os vossos céus, obra de vossos dedos: * a lua e as estrelas que Vós fundastes.
8:5 Que é o homem, para Vos lembrardes dele? * Ou que é o filho do homem, para o visitardes?
8:6 Pouco inferior aos anjos Vós o fizestes, de glória e de honra o coroastes: * e lhe destes o poder sobre as obras de vossas mãos.
8:7 Tudo sob seus pés sujeitastes, * todas as ovelhas e bois: e, além destes, os outros animais do campo.
8:8 As aves do céu e os peixes do mar, * que percorrem as veredas do oceano.
8:9 Ó Senhor, Senhor nosso, * quão admirável é o vosso nome em toda a terra!
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 9(2-19) [3]
9:2 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * narrábo ómnia mirabília tua.
9:3 Lætábor et exsultábo in te: * psallam nómini tuo, Altíssime.
9:4 In converténdo inimícum meum retrórsum: * infirmabúntur, et períbunt a fácie tua.
9:5 Quóniam fecísti iudícium meum et causam meam: * sedísti super thronum, qui iúdicas iustítiam.
9:6 Increpásti gentes, et périit ímpius: * nomen eórum delésti in ætérnum, et in sǽculum sǽculi.
9:7 Inimíci defecérunt frámeæ in finem: * et civitátes eórum destruxísti.
9:8 Périit memória eórum cum sónitu: * et Dóminus in ætérnum pérmanet.
9:9 Parávit in iudício thronum suum: * et ipse iudicábit orbem terræ in æquitáte, iudicábit pópulos in iustítia.
9:10 Et factus est Dóminus refúgium páuperi: * adiútor in opportunitátibus, in tribulatióne.
9:11 Et sperent in te qui novérunt nomen tuum: * quóniam non dereliquísti quæréntes te, Dómine.
9:12 Psállite Dómino, qui hábitat in Sion: * annuntiáte inter gentes stúdia eius:
9:13 Quóniam requírens sánguinem eórum recordátus est: * non est oblítus clamórem páuperum.
9:14 Miserére mei, Dómine: * vide humilitátem meam de inimícis meis.
9:15 Qui exáltas me de portis mortis, * ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.
9:16 Exsultábo in salutári tuo: * infíxæ sunt gentes in intéritu, quem fecérunt.
9:16 In láqueo isto, quem abscondérunt, * comprehénsus est pes eórum.
9:17 Cognoscétur Dóminus iudícia fáciens: * in opéribus mánuum suárum comprehénsus est peccátor.
9:18 Convertántur peccatóres in inférnum, * omnes gentes quæ obliviscúntur Deum.
9:19 Quóniam non in finem oblívio erit páuperis: * patiéntia páuperum non períbit in finem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vide, Dómine, et consídera, quóniam tríbulor: velóciter exáudi me.
Salmo 9(2-19) [3]
9:2 Alegrar-me-ei e em Vós exultarei: * cantarei o vosso nome, ó Altíssimo.
9:3 Quando baterem em retirada os meus inimigos: * cairão e perecerão ante Vós.
9:4 Porque julgastes e defendestes a minha causa: * sentastes-Vos sobre o trono, Vós que justamente julgais.
9:5 Repreendestes as gentes e o ímpio pereceu: * apagastes o nome delas para sempre e por todos os séculos dos séculos.
9:6 As espadas do inimigo ficaram embotadas para sempre: * e as suas cidades destruístes.
9:7 Com estrondo pereceu a memória deles: * mas o Senhor permanece eternamente.
9:8 Preparou o seu trono para o juízo: * e Ele mesmo julgará com equidade toda a terra, julgará os povos com justiça.
9:9 O Senhor fez-se o refúgio do pobre: * socorrendo-o oportunamente na tribulação.
9:10 Em Vós esperem os que conhecem o vosso nome: * porque Vós, ó Senhor, não desamparastes os que Vos buscam.
9:11 Cantai ao Senhor que habita em Sião: * anunciai os seus desígnios entre as gentes:
9:12 Porque, vingando o seu sangue, mostrou que delas se lembra: * do clamor dos pobres se não esqueceu.
9:13 Tende compaixão de mim, Senhor: * vede o meu abatimento que vem dos meus inimigos.
9:14 Que me ergueis das portas da morte, * para que anuncie todos vossos louvores às portas da filha de Sião.
9:15 Exultarei na salvação que me obtivestes: * as gentes caíram na ruína que me tinham preparado.
9:16 No laço que me tinham preparado, * o seu pé ficou preso.
9:17 Conhecer-se-á que o Senhor faz justiça: * nas obras das suas mãos foi preso o pecador.
9:18 Sejam precipitados no inferno todos os pecadores, * todos as gentes que de Deus se esquecem.
9:19 Porque não estará para sempre esquecido o pobre: * nem a paciência dos infelizes será para sempre frustrada.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Behold, O Lord, and see, for I am in trouble; hear me speedily.
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.

℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
Capitulum Versus {do Saltéio do dia correspondente}
1 Tim. 1:17
Now to the king of ages, immortal, invisible, the only God, be honour and glory for ever and ever. Amen.
℟. Graças a Deus.

℣. Arise, O Christ, and help us.
℟. And deliver us for thy name's sake.
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.

℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oraçoes
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.

℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Let us pray.
O Lord, our heavenly Father, Almighty and everlasting God, who has safely brought us to the beginning of this day: defend us by thy mighty power; and grant that this day we fall into no sin, but that all our doings may be ordered by thy governance, to do always what is righteous in thy sight.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
Deinde in Choro legitur Martyrologium, quod laudabiliter fit etiam extra Chorum.

Martyrologium (anticip.)
Quintodécimo Kaléndas Maii Luna tértia décima Anno Dómini 2019

Romæ sancti Anicéti, Papæ et Mártyris; qui martýrii palmam in persecutióne Marci Aurélii Antoníni et Lúcii Veri accépit.
Córdubæ, in Hispánia, sanctórum Mártyrum Eliæ Presbýteri, Pauli et Isidóri Monachórum, qui, in persecutióne Arábica, ob Christiánæ fídei professiónem, interémpti sunt.
Antiochíæ sanctórum Mártyrum Petri Diáconi, et Hermógenis, qui eiúsdem Petri erat miníster.
In Africa natális beáti Mappálici Mártyris, qui (ut scribit sanctus Cypriánus in epístola ad Mártyres et Confessóres), cum áliis plúribus, martýrio coronátus est.
Ibídem sanctórum Mártyrum Fortunáti et Marciáni.
Viénnæ, in Gállia, sancti Pantágathi Epíscopi.
Dertónæ sancti Innocéntii, Epíscopi et Confessóris.
Cistércii, in Gállia, sancti Stéphani Abbátis, qui primus erémum Cisterciénsem incóluit, et sanctum Bernárdum, cum sóciis ad se veniéntem, lætus excépit.
In monastério Casæ Dei, Claromontánæ diœcésis, in Gállia, sancti Robérti Confessóris, qui eiúsdem monastérii cónditor et primus Abbas éxstitit.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.

℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Then the Martyrology is read in Choir.

Martyrologium (anticip.)
April 17th 2019, the 13th day of the Moon,

On the 17th day of April, were born into the better life:

At Rome, the holy martyr Pope Anicetus, [in the year 175,] who received the palm of martyrdom in the persecution under Marcus Aurelius Antoninus and Lucius Verus.
In Africa, the blessed martyr Mappalicus, who, [in the year 250,] was crowned, along with diverse other martyrs, as it is written by holy Cyprian in his epistle to the Martyrs and Confessors.
Likewise in Africa, the holy martyrs Fortunatus and Marcian.
At Antioch, the holy martyrs Peter the Deacon and Hermogenes his servant.
At Cordova, the holy martyrs Elias the Priest, and the monks Paul and Isidore, [in the year 856.]
At Vienne, [in the year 540,] holy Pantagathus, Bishop [of that see. He sat for five years and is reckoned the twentieth Bishop of the see. He was present at the Third Council of Orleans. He had been consul.]
At Tortona, the holy Confessor Innocent, Bishop [of that see, in the year 351.]
In the monastery of Chaise-Dieu, in the Diocese of Clermont, the holy Confessor Robert, the founder and first Abbot of that monastery, [in the year 1067.]
℣. And elsewhere many other holy martyrs, confessors, and holy virgins.
℟. Graças a Deus.

℣. Precious in the sight of the Lord.
℟. Is the death of his saints.
Holy Mary and all the Saints, intercede for us with the Lord, our God, so that we may merit His help and salvation, who lives and reigns for ever and ever.
℟. Amen.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.

Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Look upon thy servants and upon thy works: and direct their children.
℟. And let the brightness of the Lord our God be upon us. Direct thou the works of our hands; yea, the work of our hands do thou direct.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Let us pray.
O Lord, Almighty God, King of heaven and earth, Saviour of the world, bless, lead, rule and govern our hearts and bodies, our senses, words and deeds today, following thy law and commandments, that here and for eternity with thy help we shall be saved in freedom.
Who lives and reigns for ever and ever.
℟. Amen.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Almighty God arrange our deeds and our day in His peace. Amen.
Regula
Ex Cápiti 61 Régulæ Sancti Patri Nostri Benedícti: De mónachis peregrínis quáliter suscipiántur

Quod si supérfluus aut vitiósus invéntus fúerit témpore hospitalitátis, non solum non debet sociári córpori monastérii, verum étiam dicátur ei honéste ut discédat, ne eius miséria étiam álii vitiéntur. Quod si non fúerit talis qui mereátur próici, non solum si petíerit, suscipiátur congregatióni sociándus, verum étiam suadeátur ut stet, ut eius exémplo álii erudiántur, et quia in omni loco uni Dómino servítur, uni Regi militátur. Quem si étiam talem esse perspéxerit abbas, líceat eum in superióri aliquántum constitúere loco. Non solum autem mónachum, sed étiam de suprascríptis grádibus sacerdótum vel clericórum stabilíre potest abbas in maióri quam ingrediúntur loco, si eórum talem perspéxerit esse vitam. Cáveat autem abbas, ne aliquándo de álio noto monastério mónachum ad habitándum suscípiat sine consénsu abbátis eius aut lítteras commendatícias, quia scriptum est: Quod tibi non vis fíeri, álio ne féceris.

Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.

Lectio brevis {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 50:6-7
Fáciem meam non avérti ab increpántibus, et conspuéntibus in me. Dóminus Deus auxiliátor meus, et ídeo non sum confúsus.

In fine:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Regula
The Rule of our Holy Father Benedict. Chapter 61: Concerning Monks Who Are Strangers, How They Should Be Received. Continued.

But if during his time as a guest he shall have been found burdensome or given to vice or unteachable, not only ought he not to be incorporated in the body monastic, but let it even be said to him frankly that he must go away, lest it should even happen that by his evil estate others be vitiated. But if he shall not have been found such as may deserve to be cast forth, let him not only if he himself so petition be received for association with the community, but even be persuaded to remain, that by his example others may be edified and because in all places obedience is rendered to one and the same Lord, loyalty to one and the same King; and when it is so that the abbot have found him to be such an one as this, let it be lawful to put him in a somewhat superior position. And the abbot has the right to set anyone, not only a monk, from the aforenamed ranks of priests and clerics in a position higher than that due by seniority, if he have perceived that his manner of life be such as this. But let the abbot beware lest he ever receive into residence a monk from any known monastery without letters commendatory or his abbot’s consent, because it is written: “What thou dost not wish to be done to thee, do not to another.”

Leitura breve {do Saltéio do tempo correspondente}
Isa 50:6-7
I have not turned away my face from them that rebuked me, and spit upon me. The Lord God is my helper, therefore am I not confounded.


℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedicite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, * et ad vitam perdúcat ætérnam.
Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen
Conclusão
℣. Our help is in the name of the Lord,
℟. Who made heaven and earth.
℣. Let us bless.
℟. God.
Benção. May the Lord bless us, protect us from all evil and bring us to everlasting life. And may the souls of the faithful, through the mercy of God, rest in peace.
℟. Amen.
Commemorátio defunctórum
℟.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.

℣. A porta ínferi.
℟. Érue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

℣. Dómine exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.

secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Commemoration of departed
℟.br. Commemoration of all brothers, friends of our Order, and our benefactors.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

Salmo 129 [4]
129:1 Do profundo clamei a Vós, Senhor: * ó Senhor, escutai a minha voz:
129:2 Estejam atentos os vossos ouvidos, * à voz da minha súplica.
129:3 Se observardes as nossas iniquidades, Senhor: * ó Senhor, quem subsistirá?
129:4 Pois em Vós está a clemência: * Senhor, e devido à vossa lei subsiste em Vós.
129:5 Minha alma subsiste na sua palavra: * esperou a minha alma no Senhor.
129:6 Desde a vigília matutina até à noite: * espere Israel no Senhor.
129:7 Pois no Senhor está a misericórdia: * e há n’Ele abundante redenção.
129:8 Ele mesmo redimirá Israel, * de todas suas iniquidades.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.

℣. From the gates of the grave.
℟. Deliver their souls, O Lord!
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

℣. O Lord, hear my prayer.
℟. And let my cry come unto thee.

passar segunda Senhor, ouvi a minha oração.
Let us pray.
O God the giver of pardon, and the lover of human salvation, we beseech thy clemency: that thou grant the brethren of our congregation, kinsfolk, and benefactors, which are departed out of this world, blessed Mary ever Virgin making intercession with all the saints, to come to the fellowship of eternal blessedness.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.

℣. O Lord, grant them eternal rest.
℟. And let the everlasting light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

Ad Tertiam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Hymnus
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hino
Come Holy Ghost who ever One
Art with the Father and the Son,
It is the hour, our souls possess
With thy full flood of holiness.

Let flesh and heart and lips and mind
Sound forth our witness to mankind;
And love light up our mortal frame,
Till others catch the living flame.

Almighty Father, hear our cry,
Through Jesus Christ, our Lord most High,
Who, with the Holy Ghost and thee,
Doth live and reign eternally.
Amen.
Psalmi {Laudes:2 Salmos e antífonas ex Proprio de Tempore}
Ant. Discérne causam meam, * Dómine: ab hómine iníquo et dolóso éripe me.
Psalmus 119 [1]
119:1 Ad Dóminum cum tribulárer clamávi: * et exaudívit me.
119:2 Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iníquis, * et a lingua dolósa.
119:3 Quid detur tibi, aut quid apponátur tibi * ad linguam dolósam?
119:4 Sagíttæ poténtis acútæ, * cum carbónibus desolatóriis.
119:5 Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est: habitávi cum habitántibus Cedar: * multum íncola fuit ánima mea.
119:7 Cum his, qui odérunt pacem, eram pacíficus: * cum loquébar illis, impugnábant me gratis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:2 Salmos e antífonas do Próprio do tempo}
Ant. Plead my cause, * O Lord; deliver me from the unjust and deceitful man.
Salmo 119 [1]
119:1 Na minha tribulação, clamei ao Senhor: * e ouviu-me.
119:2 Ó Senhor, livrai a minha alma dos lábios iníquos, * e da língua dolosa.
119:3 Que te será dado, ou que te será acrescentado, * ó língua dolosa?
119:4 Setas agudas do poderoso, * com brasas devoradoras.
119:5 Ai de mim, o meu desterro prolongou-se, habitei com os moradores de Cedar: * muito andou peregrinando a minha alma.
119:6 Com os que odiavam a paz eu era pacífico: * quando lhes falava, me contradiziam sem motivo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 120 [2]
120:1 Levávi óculos meos in montes, * unde véniet auxílium mihi.
120:2 Auxílium meum a Dómino, * qui fecit cælum et terram.
120:3 Non det in commotiónem pedem tuum: * neque dormítet qui custódit te.
120:4 Ecce, non dormitábit neque dórmiet, * qui custódit Israël.
120:5 Dóminus custódit te, Dóminus protéctio tua, * super manum déxteram tuam.
120:6 Per diem sol non uret te: * neque luna per noctem.
120:7 Dóminus custódit te ab omni malo: * custódiat ánimam tuam Dóminus.
120:8 Dóminus custódiat intróitum tuum, et éxitum tuum: * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 120 [2]
120:1 Levantei os meus olhos para os montes, * donde me virá o auxílio.
120:2 Meu auxílio vem do Senhor, * que fez o céu e a terra.
120:3 Não permita Ele que vacile o teu pé: * nem adormeça Aquele que te guarda.
120:4 Eis que não adormecerá, nem dormirá, * O que guarda Israel.
120:5 O Senhor te guarda, o Senhor é a tua protecção, * Ele está à tua direita.
120:6 Durante o dia o sol te não queimará: * nem de noite a lua.
120:7 O Senhor te guarde de todo o mal: * o Senhor guarde a tua alma.
120:8 O Senhor guarde a tua entrada e a tua saída: * desde agora e para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 121 [3]
121:1 Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: * In domum Dómini íbimus.
121:2 Stantes erant pedes nostri, * in átriis tuis, Ierúsalem.
121:3 Ierúsalem, quæ ædificátur ut cívitas: * cuius participátio eius in idípsum.
121:4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini: * testimónium Israël ad confiténdum nómini Dómini.
121:5 Quia illic sedérunt sedes in iudício, * sedes super domum David.
121:6 Rogáte quæ ad pacem sunt Ierúsalem: * et abundántia diligéntibus te:
121:7 Fiat pax in virtúte tua: * et abundántia in túrribus tuis.
121:8 Propter fratres meos, et próximos meos, * loquébar pacem de te:
121:9 Propter domum Dómini, Dei nostri, * quæsívi bona tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Discérne causam meam, Dómine: ab hómine iníquo et dolóso éripe me.
Salmo 121 [3]
121:1 Alegrei-me com o que me foi dito: * iremos à casa do Senhor.
121:2 Estavam os nossos pés parados, * às tuas portas, ó Jerusalém.
121:3 Jerusalém, que está edificada como uma cidade: * cujas partes estão em união.
121:4 De facto, lá subiram as tribos, as tribos do Senhor: * como testemunho a Israel, para louvar o nome do Senhor.
121:5 Pois ali se estabeleceram as sedes em julgamento, * sedes sobre a casa de David.
121:6 Roguei graças de paz para Jerusalém: * e abundância para os que a amam.
121:7 Reine a paz na tua força, * e abundância nas tuas torres.
121:8 Por causa dos meus irmãos e dos meus vizinhos, * pedi a paz para ti.
121:9 Por causa da casa do Senhor nosso Deus, * procurei o bem para ti.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Plead my cause, O Lord; deliver me from the unjust and deceitful man.
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Ier 17:13
Dómine, omnes qui te derelínquunt, confundéntur: recedéntes a te, in terra scribéntur: quóniam dereliquérunt venam aquárum vivéntium Dóminum.
℟. Deo grátias.

℣. Érue a frámea, Deus, ánimam meam.
℟. Et de manu canis únicam meam.
Capitulum Versus {do Saltéio do tempo correspondente}
Jer 17:13
O Lord: all that forsake thee shall be confounded: they that depart from thee, shall be written in the earth: because they have forsaken the Lord, the vein of living waters.
℟. Graças a Deus.

℣. Deliver, O God, my soul from the sword.
℟. My only one from the hand of the dog.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus: da nobis ita Domínicæ passiónis sacraménta perágere; ut indulgéntiam percípere meréamur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O Almighty and everlasting God, give us grace so to use the solemn and mysterious memorial of the Lord's Suffering, that the same may be unto us a mean whereby worthily to win thy forgiveness.
Pelo mesmo nosso Senhor Jesus Cristo, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Ad Sextam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane ínstruis,
Et ígnibus merídiem:

Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hino
Ó Deus, verdade e força
que o mundo governais,
da aurora ao meio-dia,
a terra iluminais.

De nós se afaste a ira,
discórdia e divisão.
Ao corpo dai saúde,
e paz ao coração

Escuta-nos, ó Pai,
E tu, Filho, também;
No Espírito reinai,
pelos séculos dos séculos.
Amém.
Psalmi {Laudes:2 Salmos e antífonas ex Proprio de Tempore}
Ant. Dum tribulárer, * clamávi ad Dóminum de ventre ínferi, et exaudívit me.
Psalmus 122 [1]
122:1 Ad te levávi óculos meos, * qui hábitas in cælis.
122:2 Ecce, sicut óculi servórum * in mánibus dominórum suórum,
122:2 Sicut óculi ancíllæ in mánibus dóminæ suæ: * ita óculi nostri ad Dóminum, Deum nostrum, donec misereátur nostri.
122:3 Miserére nostri, Dómine, miserére nostri: * quia multum repléti sumus despectióne:
122:4 Quia multum repléta est ánima nostra: * oppróbrium abundántibus, et despéctio supérbis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:2 Salmos e antífonas do Próprio do tempo}
Ant. I cried by reason of mine affliction unto the Lord, * and He heard me out of the belly of hell.
Salmo 122 [1]
122:1 Levantei os meus olhos para Vós, * que habitais nos céus.
122:2 Eis que, assim como os olhos dos servos * estão nas mãos dos seus senhores,
122:3 Como os olhos da serva nas mãos de sua senhora: * assim os nossos olhos estão no Senhor nosso Deus, até que tenha misericórdia de nós.
122:4 Tende misericórdia de nós, ó Senhor, tende misericórdia de nós: * pois estamos cheios de desprezo.
122:5 Pois a nossa alma está cheiíssima: * de ser o objecto de escárnio para os ricos e de desprezo para os soberbos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 123 [2]
123:1 Nisi quia Dóminus erat in nobis, dicat nunc Israël: * nisi quia Dóminus erat in nobis,
123:2 Cum exsúrgerent hómines in nos, * forte vivos deglutíssent nos:
123:3 Cum irascerétur furor eórum in nos, * fórsitan aqua absorbuísset nos.
123:5 Torréntem pertransívit ánima nostra: * fórsitan pertransísset ánima nostra aquam intolerábilem.
123:6 Benedíctus Dóminus * qui non dedit nos in captiónem déntibus eórum.
123:7 Ánima nostra sicut passer erépta est * de láqueo venántium:
123:7 Láqueus contrítus est, * et nos liberáti sumus.
123:8 Adiutórium nostrum in nómine Dómini, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 123 [2]
123:1 Se o Senhor não tivesse estado connosco, diga-o agora Israel: * se o Senhor não tivesse estado connosco,
123:2 Quando os homens se levantavam contra nós, * de certo nos teriam devorado vivos:
123:3 Quando se inflamou a ira deles contra nós, * sem dúvida a água nos teria afogado.
123:4 A nossa alma passou a torrente: * talvez a nossa alma poderia ter passado a água intolerável.
123:5 Bendito o Senhor, * que nos não deu por presa aos seus dentes.
123:6 A nossa alma escapou como o pássaro * do laço dos caçadores:
123:7 O laço foi quebrado, * e nós ficámos livres.
123:8 Nosso auxílio está no nome do Senhor, * que fez o céu e a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 124 [3]
124:1 Qui confídunt in Dómino, sicut mons Sion: * non commovébitur in ætérnum, qui hábitat in Ierúsalem.
124:2 Montes in circúitu eius: * et Dóminus in circúitu pópuli sui, ex hoc nunc et usque in sǽculum.
124:3 Quia non relínquet Dóminus virgam peccatórum super sortem iustórum: * ut non exténdant iusti ad iniquitátem manus suas.
124:4 Bénefac, Dómine, bonis, * et rectis corde.
124:5 Declinántes autem in obligatiónes addúcet Dóminus cum operántibus iniquitátem: * pax super Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dum tribulárer, clamávi ad Dóminum de ventre ínferi, et exaudívit me.
Salmo 124 [3]
124:1 Os que confiam no Senhor serão como o monte Sião: * nunca será abalado o que habita em Jerusalém.
124:2 Ela está cercada de montes: * e o Senhor está ao redor do seu povo, desde agora e para sempre.
124:3 Pois o Senhor não deixará a vara dos pecadores sobre a herança dos justos: * para que os justos não estendam as suas mãos para a iniquidade.
124:4 Senhor, fazei bem aos bons * e aos rectos de coração.
124:5 Aos que se desviam para caminhos tortuosos, levá-los-á o Senhor com os que praticam a iniquidade: * a paz seja sobre Israel.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. I cried by reason of mine affliction unto the Lord, and He heard me out of the belly of hell.
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Ier 17:18
Confundántur qui me persequúntur, et non confúndar ego: páveant illi, et non páveam ego: induc super eos diem afflictiónis, et dúplici contritióne cóntere eos, Dómine Deus noster.
℟. Deo grátias.

℣. De ore leónis líbera me, Dómine.
℟. Et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
Capitulum Versus {do Saltéio do tempo correspondente}
Jer 17:18
Let them be confounded that persecute me, and let not me be confounded: let them be afraid, and let not me be afraid: bring upon them the day of affliction, and with a double destruction, destroy them, O Lord my God.
℟. Graças a Deus.

℣. From the lion's mouth, * O Lord, save me.
℟. And my lowness from the horns of the unicorns.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus: da nobis ita Domínicæ passiónis sacraménta perágere; ut indulgéntiam percípere meréamur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O Almighty and everlasting God, give us grace so to use the solemn and mysterious memorial of the Lord's Suffering, that the same may be unto us a mean whereby worthily to win thy forgiveness.
Pelo mesmo nosso Senhor Jesus Cristo, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Ad Nonam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Hymnus
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:

Largíre clarum véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hino
O strength and stay upholding all creation,
Who ever dost thyself unmoved abide,
Yet day by day the light in due gradation
From hour to hour through all its changes guide:

Grant to life’s day a calm unclouded ending,
An eve untouched by shadows of decay,
The brightness of a holy death-bed blending
With dawning glories of th’ eternal day.

Hear us, O Father, gracious and forgiving,
And thou, O Christ, the co-eternal Word,
Who, with the Holy Ghost, by all things living
Now and to endless ages art adored.
Amen.
Psalmi {Laudes:2 Salmos e antífonas ex Proprio de Tempore}
Ant. Dixérunt ímpii: * Opprimámus virum iustum, quóniam contrárius est opéribus nostris.
Psalmus 125 [1]
125:1 In converténdo Dóminus captivitátem Sion: * facti sumus sicut consoláti:
125:2 Tunc replétum est gáudio os nostrum: * et lingua nostra exsultatióne.
125:2 Tunc dicent inter gentes: * Magnificávit Dóminus fácere cum eis.
125:3 Magnificávit Dóminus fácere nobíscum: * facti sumus lætántes.
125:4 Convérte, Dómine, captivitátem nostram, * sicut torrens in Austro.
125:5 Qui séminant in lácrimis, * in exsultatióne metent.
125:6 Eúntes ibant et flebant, * mitténtes sémina sua.
125:6 Veniéntes autem vénient cum exsultatióne, * portántes manípulos suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:2 Salmos e antífonas do Próprio do tempo}
Ant. The ungodly said Let us oppress the righteous man, * because he is clean contrary to our doings.
Salmo 125 [1]
125:1 Quando o Senhor fez volver os cativos de Sião: * nós ficámos cheios de consolação:
125:2 Então a nossa boca se encheu de alegria: * e a nossa língua exultou.
125:3 Então dir-se-á entre as gentes: * grandes cousas fez o Senhor para eles.
125:4 Grandes cousas fez o Senhor por nós: * estamos cheios de alegria.
125:5 Fazei, ó Senhor, volver os nossos cativos, * como as torrentes do sul.
125:6 Os que semeiam em lágrimas, * em exultação ceifarão.
125:7 Andando iam e choravam, * lançando as suas sementes.
125:8 Vindo, todavia, virão contentes, * trazendo os seus feixes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 126 [2]
126:1 Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.
126:1 Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat qui custódit eam.
126:2 Vanum est vobis ante lucem súrgere: * súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.
126:3 Cum déderit diléctis suis somnum: * ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.
126:4 Sicut sagíttæ in manu poténtis: * ita fílii excussórum.
126:5 Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: * non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 126 [2]
126:1 Se o Senhor não edificar a casa, * é em vão que trabalham os que a edificam.
126:2 Se o Senhor não guardar a cidade, * inutilmente vigia o que a guarda.
126:3 Em vão vos levantais antes de amanhecer: * levantai-vos, depois que tiverdes repousado, vós que comeis o pão da dor.
126:4 Quando Ele der o sono aos seus amados: * eis que a herança do Senhor são filhos, o fruto do ventre.
126:5 Como setas na mão do valente: * assim são os filhos dos atribulados.
126:6 Ditoso o varão que viu cumprido o seu desejo com eles: * não será confundido quando falar com seus inimigos no portão.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 127 [3]
127:1 Beáti, omnes, qui timent Dóminum, * qui ámbulant in viis eius.
127:2 Labóres mánuum tuárum quia manducábis: * beátus es, et bene tibi erit.
127:3 Uxor tua sicut vitis abúndans, * in latéribus domus tuæ.
127:3 Fílii tui sicut novéllæ olivárum, * in circúitu mensæ tuæ.
127:4 Ecce, sic benedicétur homo, * qui timet Dóminum.
127:5 Benedícat tibi Dóminus ex Sion: * et vídeas bona Ierúsalem ómnibus diébus vitæ tuæ.
127:6 Et vídeas fílios filiórum tuórum, * pacem super Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dixérunt ímpii: Opprimámus virum iustum, quóniam contrárius est opéribus nostris.
Salmo 127 [3]
127:1 Bem-aventurados todos os que temem o Senhor, * e que andam nos seus caminhos.
127:2 Pois comerás dos labores de tuas mãos: * bem-aventurado és e ficarás bem.
127:3 Tua esposa será como uma videira fecunda, * no interior de tua casa.
127:4 Teus filhos, como pimpolhos de oliveiras, * ao redor de tua mesa.
127:5 Eis como será abençoado o homem, * que teme o Senhor.
127:6 Te abençoe o Senhor desde Sião: * e vejas os bens de Jerusalém todos os dias de tua vida.
127:7 Vejas os filhos de teus filhos, * e a paz sobre Israel.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. The ungodly said Let us oppress the righteous man, because he is clean contrary to our doings.
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Ier 18:20
Recordáre quod stéterim in conspéctu tuo, ut lóquerer pro eis bonum, et avérterem indignatiónem tuam ab eis.
℟. Deo grátias.

℣. Ne perdas cum ímpiis, Deus, ánimam meam.
℟. Et cum viris sánguinum vitam meam.
Capitulum Versus {do Saltéio do tempo correspondente}
Jer 18:20
Remember that I have stood in thy sight, to speak good for them, and turn away thy indignation from them.
℟. Graças a Deus.

℣. Take not away my soul, O God, with the wicked.
℟. Nor my life with bloody men.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus: da nobis ita Domínicæ passiónis sacraménta perágere; ut indulgéntiam percípere meréamur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O Almighty and everlasting God, give us grace so to use the solemn and mysterious memorial of the Lord's Suffering, that the same may be unto us a mean whereby worthily to win thy forgiveness.
Pelo mesmo nosso Senhor Jesus Cristo, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Ad Vesperas

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. De profúndis * clamávi ad te, Dómine.
Psalmus 129 [1]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. De profúndis clamávi ad te, Dómine.
Salmos {Salmos e antífonas do Saltéio do dia correspondente}
Ant. Out of the depths * have I cried unto thee, O Lord!
Salmo 129 [1]
129:1 Do profundo clamei a Vós, Senhor: * ó Senhor, escutai a minha voz:
129:2 Estejam atentos os vossos ouvidos, * à voz da minha súplica.
129:3 Se observardes as nossas iniquidades, Senhor: * ó Senhor, quem subsistirá?
129:4 Pois em Vós está a clemência: * Senhor, e devido à vossa lei subsiste em Vós.
129:5 Minha alma subsiste na sua palavra: * esperou a minha alma no Senhor.
129:6 Desde a vigília matutina até à noite: * espere Israel no Senhor.
129:7 Pois no Senhor está a misericórdia: * e há n’Ele abundante redenção.
129:8 Ele mesmo redimirá Israel, * de todas suas iniquidades.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Out of the depths have I cried unto thee, O Lord!
Ant. Speret * Israël in Dómino.
Psalmus 130 [2]
130:1 Dómine, non est exaltátum cor meum: * neque eláti sunt óculi mei.
130:1 Neque ambulávi in magnis: * neque in mirabílibus super me.
130:2 Si non humíliter sentiébam: * sed exaltávi ánimam meam:
130:2 Sicut ablactátus est super matre sua, * ita retribútio in ánima mea.
130:3 Speret Israël in Dómino, * ex hoc nunc et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Speret Israël in Dómino.
Ant. Let Israel * hope in the Lord.
Salmo 130 [2]
130:1 Senhor, o meu coração se não exaltou: * nem os meus olhos se mostraram altivos.
130:2 Não andei em grandezas: * nem em pompas superiores a mim.
130:3 Se não tinha sentimentos humildes: * mas exaltava a minha alma:
130:4 Como o ablactado é para sua mãe, * assim seja retribuída a minha alma.
130:5 Espere Israel no Senhor, * desde agora e para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Let Israel hope in the Lord.
Ant. Et omnis * mansuetúdinis eius.
Psalmus 131 [3]
131:1 Meménto, Dómine, David, * et omnis mansuetúdinis eius:
131:2 Sicut iurávit Dómino, * votum vovit Deo Iacob:
131:3 Si introíero in tabernáculum domus meæ, * si ascéndero in lectum strati mei:
131:4 Si dédero somnum óculis meis, * et pálpebris meis dormitatiónem:
131:5 Et réquiem tempóribus meis: donec invéniam locum Dómino, * tabernáculum Deo Iacob.
131:6 Ecce, audívimus eam in Éphrata: * invénimus eam in campis silvæ.
131:7 Introíbimus in tabernáculum eius: * adorábimus in loco, ubi stetérunt pedes eius.
131:8 Surge, Dómine, in réquiem tuam, * tu et arca sanctificatiónis tuæ.
131:9 Sacerdótes tui induántur iustítiam: * et sancti tui exsúltent.
131:10 Propter David, servum tuum, * non avértas fáciem Christi tui.
131:11 Iurávit Dóminus David veritátem, et non frustrábitur eam: * De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
131:12 Si custodíerint fílii tui testaméntum meum, * et testimónia mea hæc, quæ docébo eos:
131:12 Et fílii eórum usque in sǽculum, * sedébunt super sedem tuam.
131:13 Quóniam elégit Dóminus Sion: * elégit eam in habitatiónem sibi.
131:14 Hæc réquies mea in sǽculum sǽculi: * hic habitábo quóniam elégi eam.
131:15 Víduam eius benedícens benedícam: * páuperes eius saturábo pánibus.
131:16 Sacerdótes eius índuam salutári: * et sancti eius exsultatióne exsultábunt.
131:17 Illuc prodúcam cornu David, * parávi lucérnam Christo meo.
131:18 Inimícos eius índuam confusióne: * super ipsum autem efflorébit sanctificátio mea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Et omnis mansuetúdinis eius.
Ant. O Lord, remember Israel * and all his meekness.
Salmo 131 [3]
131:1 Lembrai-Vos, ó Senhor, de David, * e de toda sua mansidão:
131:2 Como fez um juramento ao Senhor, * um voto ao Deus de Jacob:
131:3 Se entrar na tenda de minha casa, * se subir ao leito do meu estrado:
131:4 Se der sono aos meus olhos, * e às minhas pestanas adormecimento:
131:5 Repouso aos meus templos, até que encontre um lugar para o Senhor, * um tabernáculo para o Deus de Jacob.
131:6 Eis que ouvimos dizer que estava em Efrata: * e a encontrámos nos campos da selva.
131:7 Entraremos no seu tabernáculo: * nós o adoraremos no lugar onde estiveram os seus pés.
131:8 Levantai-Vos, ó Senhor, entrai no vosso repouso, * Vós e a arca de vossa santificação.
131:9 Vistam-se os vossos sacerdotes de justiça: * e exultem-se os vossos santos.
131:10 Por amor de David vosso servo, * não desprezeis o rosto de vosso Cristo.
131:11 Jurou o Senhor verdade a David e não deixará de cumpri-la: * sobre o teu trono porei do fruto de teu ventre.
131:12 Se os teus filhos guardarem a minha aliança, * e os testemunhos que lhes ensinarei:
131:13 Também os seus filhos para sempre, * se sentarão sobre o teu trono.
131:14 Porque o Senhor escolheu Sião: * escolheu-a para sua habitação.
131:15 Este é o meu repouso para sempre: * aqui habitarei porque o escolhi.
131:16 Abençoarei copiosamente a sua viúva: * saciarei de pães os seus pobres.
131:17 Vestirei os seus sacerdotes de salvação: * e os seus santos exultarão de júbilo.
131:18 Ali dilatarei o poder de David, * preparei uma lâmpada para o meu Cristo.
131:19 Cobrirei de confusão os seus inimigos: * mas sobre eles florescerá a minha santidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O Lord, remember Israel and all his meekness.
Ant. Ecce quam bonum, * et quam iucúndum, habitáre fratres in unum!
Psalmus 132 [4]
132:1 Ecce quam bonum et quam iucúndum, habitáre fratres in unum:
132:2 Sicut unguéntum in cápite, * quod descéndit in barbam, barbam Aaron,
132:2 Quod descéndit in oram vestiménti eius: * sicut ros Hermon, qui descéndit in montem Sion.
132:3 Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem, * et vitam usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce quam bonum, et quam iucúndum, habitáre fratres in unum!
Ant. Behold * how good and how pleasant it is for brethren to dwell together in unity.
Salmo 132 [4]
132:1 O quão bom e quão jucundo é, * viverem os irmãos em união:
132:2 Como unção na cabeça, * que desce sobre a barba de Arão,
132:3 Que desce até à orla do seu manto: * como o orvalho do Hermon, que desce sobre o monte Sião.
132:4 Porque o Senhor derramou ali a sua bênção, * e vida para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Behold how good and how pleasant it is for brethren to dwell together in unity.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Ier 11:20
Tu autem, Dómine Sábaoth, qui iúdicas iuste, et probas renes et corda, vídeam ultiónem tuam ex eis: tibi enim revelávi causam meam, Dómine, Deus meus.
℟. Deo grátias.

℟.br. De ore leónis * líbera me, Dómine.
℟. De ore leónis * líbera me, Dómine.
℣. Et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
℟. Líbera me, Dómine.
℟. De ore leónis * líbera me, Dómine.

Hymnus
Vexílla Regis pródeunt:
Fulget Crucis mystérium,
Quo carne carnis Cónditor
Suspénsus est patíbulo.

Quo vulnerátus ínsuper
Mucróne diro lánceæ,
Ut nos laváret crímine,
Manávit unda et sánguine.

Impléta sunt quæ cóncinit
David fidéli cármine,
Dicens: In natiónibus
Regnávit a ligno Deus.

Arbor decóra et fúlgida,
Ornáta Regis púrpura,
Elécta digno stípite
Tam sancta membra tángere.

Beáta, cuius bráchiis
Sæcli pepéndit prétium,
Statéra facta córporis,
Prædámque tulit tártari.

Sequens stropha dicitur flexis genibus.

O Crux, ave, spes única,
Hoc Passiónis témpore
Auge piis iustítiam,
Reísque dona véniam.

Te summa, Deus, Trínitas,
Colláudet omnis spíritus:
Quos per Crucis mystérium
Salvas, rege per sǽcula.
Amen.

℣. Éripe me, Dómine, ab hómine malo.
℟. A viro iníquo éripe me.
Capítulo Responsório Hino Verso {do Saltéio do dia correspondente}
Jer 11:20
Tu, porém, ó Deus dos exércitos, que julgas com equidade e sondas os rins e os corações, faze que eu veja a tua vingança; pois a Ti confiei, Senhor meu Deus, a minha causa.
℟. Graças a Deus.

℟.br. From the lion's mouth, * O Lord, Save me.
℟. From the lion's mouth, * O Lord, Save me.
℣. And my lowness from the horns of the unicorns.
℟. O Lord. save me.
℟. From the lion's mouth, * O Lord, Save me.

Hino
Do Rei avança o estandarte,
Fulge o mistério da Cruz,
Que fere a Vida de morte,
Morte que à Vida conduz!

Do lado morto do Cristo,
Ao golpe que lhe vibraram
Para lavar meu pecado
O sangue e a água jorraram.

A profecia do rei
Realizada aqui tenho;
Davi dizia às nações:
"Deus reinará pelo lenho."

Árvore esplêndida e fúlgida,
De rubra púrpura ornada,
Dos santos membros tocar
Digna, tu só, foste achada.

Feliz Cruz, de cujos braços
Do mundo o preço pendeu;
Balança foste do corpo
Que o duro inferno venceu.

A estrofe seguinte diz-se sempre de joelhos e a última nunca se muda.

Ave, ó Cruz, doce esperança,
Concede aos réus remissão
Por um aumento de graça
Enquanto passa a Paixão.

Louvor a Ti, ó Trindade,
À qual toda a carne vem:
Aos que pela Cruz salvaste,
Concede a coroa. Amém.

℣. Tira-me, Senhor, das mãos do homem mau.
℟. Das mãos do iníquo, livra-me.
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Potestátem hábeo * ponéndi ánimam meam, et íterum suméndi eam.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Potestátem hábeo ponéndi ánimam meam, et íterum suméndi eam.
Canticum Magnificat {Antífona do Próprio do tempo}
Ant. I have power * to lay down my life: and to take it up again.
Canticle of the Blessed Virgin
Luke 1:46-55
1:46 My soul * doth magnify the Lord.
1:47 And my spirit hath rejoiced * in God my Saviour.
1:48 Because he hath regarded the humility of his handmaid; * for behold from henceforth all generations shall call me blessed.
1:49 Because he that is mighty, hath done great things to me; * and holy is his name.
1:50 And his mercy is from generation unto generations, * to them that fear him.
1:51 He hath shewed might in his arm: * he hath scattered the proud in the conceit of their heart.
1:52 He hath put down the mighty from their seat, * and hath exalted the humble.
1:53 He hath filled the hungry with good things; * and the rich he hath sent empty away.
1:54 He hath received Israel his servant, * being mindful of his mercy:
1:55 As he spoke to our fathers, * to Abraham and to his seed for ever.
46
A minha alma glorifica ao Senhor *
47
E o meu espírito se alegra em Deus, meu Salvador.
48
Porque pôs os olhos na humildade da sua serva: *
De hoje em diante me chamarão bem-aventurada
Todas as gerações
49
O Todo-poderoso fez em mim maravilhas: *
Santo é o seu nome.
50
A sua misericórdia se estende de geração em geração *
Sobre aqueles que O temem.
51
Manifestou o poder do seu braço *
E dispersou os soberbos.
52
Derrubou os poderosos de seus tronos *
E exaltou os humildes.
53
Aos famintos encheu de bens *
E aos ricos despediu de mãos vazios.
54
Acolheu a Israel, seu servo, *
Lembrado da sua misericórdia,
55
Como tinha prometido a nossos pais, *
A Abraão e à sua descendência para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. I have power to lay down my life: and to take it up again.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Tua nos misericórdia, Deus, et ab omni subreptióne vetustátis expúrget: et capáces sanctæ novitátis effíciat.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
May thy mercy, O God, cleanse us from the deceits of our old nature, and enable us to be formed anew unto holiness.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.
Then, in the public recitation of the Office, if the Community is to leave the Choir, the following Versicle is said.
℣. May the divine assistance remain with us always.
℟. And with our brothers, who are absent. Amen.

Ad Completorium

Incipit
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens. Amen.
Início
℣. Conceda-nos, Senhor, a Sua bênção.
Benção. Que Deus Todo-Poderoso nos conceda uma noite tranquila e no fim da vida uma morte santa. Amém.
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Leitura breve
1 Pet 5:8-9
Irmãos: Sede sóbrios e vigilantes. O vosso adversário, o diabo, rodeia como um leão a rugir, procurando a quem devorar. Resisti-lhe, firmes na fé.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.

Examen conscientiæ vel Pater Noster totum secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Ioánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, beáto Patri nostro Benedícto, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Ioánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, beátum Patrem nostrum Benedíctum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
℣. O nosso auxílio está no nome do Senhor,
℟. Que fez o céu e a terra.

Segue-se um exame de consciência, ou um Pai nosso em silêncio.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amen.
Eu me confesso a Deus, todo poderoso, à bem-aventurada sempre Virgem Maria, ao bem-aventurado S. Miguel Arcanjo, ao bem-aventurado S. João Baptista, aos Santos Apóstolos S. Pedro e S. Paul, our holy Father Benedicto, e a todos os santos: que pequei muitas vezes por pensamentos, palavras e obras: Por minha culpa, por minha culpa, por minha tão grande culpa. Portanto rogo à bem-aventurada sempre Virgem Maria, ao bem-aventurado S. Miguel Arcanjo, ao bem-aventurado S. João Baptista, aos Santos Apóstolos S. Pedro e S. Paul, our holy Father Benedicto, e a todos os Santos, que rogueis a Deus, nosso Senhor, por mim.
Compadeça-se de vós o Senhor omnipotente; vos perdoe os pecados e guie até à vida eterna.
Amen.
Que o Senhor cruz omnipotente e misericordioso nos conceda o perdão, a absolvição e a remissão dos nossos pecados.
Amen.
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
℣. Converte-nos, ✙︎ ó Deus, nosso salvador:
℟. E afasta de nós a tua indignação.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Psalmus 4 [5]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 4 [5]
4:1 Quando O invoquei, me ouviu o Deus da minha justiça: * na tribulação me dilatastes.
4:2 Tende compaixão de mim, * e escutai a minha oração.
4:3 Filhos dos homens, até quando duros de coração sereis? * Porque amais a vaidade e mentiras buscais?
4:4 Sabei, pois, que o Senhor fez maravilhoso o seu santo: * o Senhor escutar-me-á, quando a Ele clamar.
4:5 Irai-vos e não pequeis: * do que dizeis nos vossos corações, nos vossos leitos arrependei-vos.
4:6 Oferecei sacrifícios de justiça e esperai no Senhor. * Muitos dizem: quem nos mostrará o bem?
4:7 Gravada está sobre nós a luz de vossa face, ó Senhor: * no meu coração infundistes alegria.
4:8 Pelo fruto do seu trigo, vinho e azeite * se multiplicam.
4:9 Em paz dormirei * e tranquilo descansarei;
4:10 Porque Vós, ó Senhor, de forma singular * na esperança me firmastes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 90 [6]
90:1 Qui hábitat in adiutório Altíssimi, * in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis eius sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas eius: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 90 [6]
90:1 O que habita à sombra do Altíssimo, * descansará na protecção do Deus do céu.
90:2 Dirá ao Senhor: Vós sois o meu defensor e o meu refúgio: * o meu Deus, em quem esperarei.
90:3 Porque Ele me livrou do laço dos caçadores, * e da palavra áspera.
90:4 Com seus ombros fazer-te-á sombra: * e debaixo das suas asas esperarás.
90:5 Cercar-te-á como um escudo a sua verdade: * assombros nocturnos não temerás,
90:6 Da seta que voa de dia, nem da trama que ambula nas trevas: * de assaltos, nem do demónio do meio-dia.
90:7 Cairão mil a teu lado e dez mil à tua direita: * mas se não aproximará de ti.
90:8 Com teus olhos então contemplarás: * e verás o castigo dos pecadores.
90:9 Porque Vós sois, ó Senhor, a minha esperança: * o Altíssimo tomaste por teu refúgio.
90:10 O mal não virá sobre ti: * e o flagelo se não aproximará de tua tenda.
90:11 Porque mandou os seus anjos a ti: * para que te velem em todos teus caminhos.
90:12 Eles levar-te-ão nas suas mãos: * para que não tropece o teu pé em pedra alguma.
90:13 Sobre a víbora e o basilisco andarás: * e calcarás o leão e o dragão.
90:14 Porque esperou em mim, livrá-lo-ei: * protegê-lo-ei, porque conheceu o meu nome.
90:15 A mim clamará e eu o ouvirei: * com ele estou na tribulação, livrá-lo-ei e glorificá-lo-ei.
90:16 Enchê-lo-ei de longos dias: * e mostrar-lhe-ei a minha salvação.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 133 [7]
133:1 Ecce nunc benedícite Dóminum, * omnes servi Dómini:
133:1 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
133:2 In nóctibus extóllite manus vestras in sancta, * et benedícite Dóminum.
133:3 Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 133 [7]
133:1 Agora, pois, bendizei o Senhor, * todos os servos do Senhor:
133:2 Vós que estais na casa do Senhor, * nos átrios da casa do nosso Deus.
133:3 De noite levantai as vossas mãos para o santuário, * e bendizei o Senhor.
133:4 Te abençoe de Sião o Senhor, * que fez o céu e a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Hymnus
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut sólita cleméntia
Sis præsul ad custódiam.

Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.

Præsta, Pater omnípotens,
Per Iesum Christum Dóminum,
Qui tecum in perpétuum
Regnat cum Sancto Spíritu.
Amen.
Hino
Antes que a luz desapareça,
Nós vos suplicamos, Criador de todas as coisas,
Que sejais, por vossa clêmencia,
Nosso protetor e nosso guarda.

Longe de nós os sonhos e os fantasmas da noite!
Reprimi o nosso inimigo,
A fim de que nada manche os nossos corpos.

Concedei-nos esta graça, ó Pai misericordioso,
E Vós, ó Filho Unigênito,
Que reinais com o Espírito Santo,
Por todos os séculos.
Amém.
Capitulum Responsorium Versus
Ier 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.

℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
Capítulo Responsório Verso
Jer 14:9
Tu, porém, Senhor, estás entre nós, e o teu nome tem sido invocado sobre nós; Não nos desampares, Senhor, nosso Deus.
℟. Demos graças a Deus.

℣. Conserva-nos, Senhor, como a pupila dos olhos.
℟. À sombra das tuas asas protege-nos.
Oratio
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Let us pray.
Visita, Senhor, esta casa e afasta as ciladas do inimigo; habitem nela os teus anjos, que nos guardem em paz, e tua benção permaneça conosco para sempre.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
Benção. Abençoe e nos guarde o Senhor onipotente e misericordioso, Pai, e Filho e Espírito Santo.
℟. Amém.
Antiphona finalis B.M.V.
Ave, Regína cælórum,
Ave, Dómina Angelórum:
Salve radix, salve porta,
Ex qua mundo lux est orta:

Gaude, Virgo gloriósa,
Super omnes speciósa,
Vale, o valde decóra,
Et pro nobis Christum exóra.

℣. Dignáre me laudáre te, Virgo sacráta.
℟. Da mihi virtútem contra hostes tuos.
Orémus.
Concéde, miséricors Deus, fragilitáti nostræ præsídium; ut, qui sanctæ Dei Genetrícis memóriam ágimus; intercessiónis eius auxílio, a nostris iniquitátibus resurgámus. Per eúndem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Antífonas finais de Nossa Senhora
Hail, O Queen of heaven, enthroned!
Hail, by Angels Mistress owned!
Root of Jesse, Gate of morn,
Whence the world's true Light was born:

Glorious Virgin, joy to thee,
Loveliest whom in heaven they see:
Fairest thou, where all are fair,
Plead with Christ our sins to spare.

℣. Allow me to praise thee, holy Virgin.
℟. Give me strength against thine enemies.
Let us pray.
Grant, O merciful God, to our weak natures thy protection, that we who commemorate the holy Mother of God may, by the help of her intercession, arise from our iniquities. Through the same Christ our Lord. Amen.
Then, in the public recitation of the Office, if the Community is to leave the Choir, the following Versicle is said.
℣. May the divine assistance remain with us always.
℟. And with our brothers, who are absent. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help